Değerli kardeşimiz,

İslam hukukunda söz konusu kayıtlar kesin delil sayılmaz. Özellikle ağır cezaları olan zina ve hırsızlık gibi konularda, bu fiillerin ispatı için ciddi, sağlam delillerin olması gerekir.

Dört mezhebin kaynaklarında da zinanın tespiti ancak iki şekilde mümkün olduğu belirtilmiştir: Dört şahit yahut kendisinin itiraf etmesiyle. [bk. Şerhu’l-Hidaye (Hanefi), Daru’l-fikir, 5/278; Muğni’l-muhtac (Şafii), Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 5/451; Keşşafu’l-Kına’(Hanbeli), Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 6/98-100]

Şahitler konusu için bk. Nisa, 4/15; Nur, 24/4; İtiraf için bk. Buhari, Maiz olayı.

– Bildiğimiz kadarıyla ne Asr-ı saadette ne de daha sonraki asırlarda “şahitlik” yoluyla bir zina suçu sabit olmamıştır. Nitekim İbn Teymiye de “Asr-ı saadetten kendi zamanına kadar şahitlik yoluyla bir zina suçunun tespit edilemediğini” bildirmiştir. (bk. Şeyh İbn Useymin, el-Mumetta’, 6/157)

– Zinanın ispatı konusunda yalnız bu iki delilin olduğu hususu alimlerin ittifakıyla kabul edildiğini bildiren araştırmacılar, bunların dışında yeni teknolojik alet-edevatla kayıt altına almak yolunun muteber olmadığını belirtmişlerdir. (bk. Daru’l-İftai’l-Mısrıye, Fetva: Tarih: 2009/Rakam: 54)

– Bununla beraber, şunu da belirtelim ki, bu iki delile ilave olarak “kocası olmayan kadının hamileliği” de bir delil olarak kabul edilmiştir. Örneğin;

– İbn Abbas’tan gelen rivayete göre, Hz.Ömer’in (recm cezasıyla ilgili daha sonra neshedilen bir ayetten söz ederken) söylediği şu

“Şüphesiz recim cezası evli bir adamın yaptığı zina haddidir. Bu da (dört) şahitlerin şahitlik etmeleri veya ortada bir hamilelik durumu veya itiraf söz konusu ise, gerçekleşir.”(Ebu İshka eş-Şirazi, el-Muhezzeb, 3/334)

manasına gelen sözleri sahabenin “hamileliği” zinanın delili olarak kabul ettiklerini göstermektedir.

– Bu hadis rivayeti içinbk. Buhari, Hudud,31; Müslim, Hudud,15 (1691), Muvatta, Hudud, 8, 10.

– Ancak günümüzde değişik teknolojilerden yararlanarak gebe kalmak mümkündür. Bu sebeple, muasır alimlerin büyük çoğunluğu “hamileliği” de bugün bir delil kabul etmezler.

Çünkü, “şüphelerin bulunması durumunda hadleri (cezaları) tatbik etmemek” İslam hukukunda önemli bir prensiptir. Nitekim Hanefi alimlerinden el-Krabisi, “Suçun işlendiği kesin değilse, had cezalarının verilmeyeceği” açıkça ifade etmiştir. (bk. el-Kerabisi, el-Furuk, 1/296)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet