Değerli kardeşimiz,

Burada birkaç noktaya dikkat çekmekte fayda vardır:

Veyse’l-Karani Hazretleri bildiğimiz kadarıyla EFENDİMİZ (asm)’İN ziyaretine gittiğinde, -yaygın olan kanaatin aksine- o hemen yanı başındaki bir mescitte değil, –bir gazve veya başka bir münasebetle- Medine’nin dışında bulunuyordu. O da annesine verdiği sözü tutmak için fazla bekleyemedi. Yoksa hemen yanında olsaydı, onu ziyaret etmeden gitmezdi. 

Şunu da belirtelim ki, Veyse’l-Karani ile ilgili bu menkıbenin teması, annelere karşı saygı gösterilmesini öngören biraz da mübalağalı bir üslup içermektedir. Mahallî ve şahsî zevklerin eklenmesiyle, aklın tavrı haricine çıkmış gibi görünmektedir. Bu husus ciddi araştırmayı isteyen bir konudur.

Eğer bu menkıbenin eksik tarafları yoksa, burada şu hususa dikkat etmekte yarar olacaktır:

İslam’a göre, Hz. Peygamber (a.s.m)’i görmek farz değil, sünnettir. Annenin emrini getirmek ise, farzdır, çünkü Allah’ın emridir. Hz. Veyse’l-Karani sahabe mertebesini kazanma uğruna Allah’ın emrini çiğnememe ferasetini göstermiş, ender bir şahsiyettir. Onun için önemli olan manevî mertebeler değil, Allah’ın rızasıdır, emrinin yerine getirilmesidir, iman şuuruyla hareket edilmesidir.

Özetle Hz. Üveys, Allah’ın emrine saygısızlık eden bir sahabî olmaktansa, saygılı bir tabiin olmayı tercih etmiştir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet