Değerli kardeşimiz,

Şükür, yapılan iyiliklere, verilen nimetlere karşı hissedilen bir memnuniyet ve yapılan bir teşekkürdür. Bu açıdan konuya bakıldığında, suyun insan hayatındaki yeri tartışmasızdır. İnsan için hayati önemi haiz olan suyun geliş şekli nasıl olursa olsun en büyük bir nimet olduğu ve en büyük bir şükre layık olduğunda şüphe yoktur.

Suyun var edilmesi ayrı bir nimettir, civa dolu olarak indirilmemesi ayrı bir nimettir, tuzlu olmayıp tatlı olması ayrı bir nimettir. Her yönden bir nimet külçesi olan suyun karşılığı elbette Allah’a karşı minnet duymak, memnuniyet hissetmek ve teşekkür etmektir. “İnsan iyiliğin kulu kölesi olduğu” düsturu onun fıtratı, vicdanı suyun varlığı karşısında da Rabbine her zaman şükür etmekle yükümlü olduğunu gösterir.

“De ki: Söyleyin bana: şayet suyunuz çekilir, yerin dibine giderse, o akan tatlı suyu, kim getirebilir size?” (Mülk, 67/30)

mealindeki ayette, suyun var edilmesinin ve varlıkta sürekli durdurulmasının önemine dikkat çekildiği gibi,

“Peki içtiğiniz suya ne dersiniz? Onu buluttan siz mi indirdiniz, yoksa biz mi? Dileseydik onu tuzlu da yapardık. Şükretmeniz gerekmez mi?”(Vakıa, 56/68-70)

mealindeki ayetlerde de suyun içilebilir bir kıvamda yaratılmasının şükrü icap ettiren büyük bir nimet olduğunun altı çizilmiştir. Her vakit insanın muhtaç olduğu suyun onun bu ihtiyacını giderecek şekilde planlanmış olarak bu harika vaziyeti göstermesi, bu konuda hakikaten bir “akıllı tasarım”ın varlığını gözler önüne sermektedir.

Bu açıdan bakıldığında suyun varlığı Allah’ın varlığını –şakır şakır- aklın kulağına fısıldatıyor…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet