Değerli kardeşimiz,

Simya (alşimi), hem doğanın ilkel yollarla araştırılmasına hem de erken dönem bir ruhani felsefe disiplinine işaret eden bir terimdir. Simya, XII. yüzyıldan itibaren Orta Çağ Avrupasında yayılmış olan bir düşünce ve bilgi akımına verilen bir adıdır. Aslında bu tür, bir bilgi olarak ve o zaman bilimlerle inançlar arasındaki yöntem ve disiplin ayrımı olmadığından, daha çok zanaatsal özellikler de taşıyarak, MS II. ve III. yüzyıllarda İskenderiye ekolünde, MÖ IV ve V. yüzyılın düşünce akımlarının, örneğin Pithagoras’ın ve Pithagorculuğun etkisiyle doğmuştur.

Takdir edersiniz ki, simya özel bir ilgi alanıdır. Onun için detaylarına giremiyoruz. Ama prensip olarak şunu söyleyebiliriz:

Herhangi bir uğraş içerisinde İslam’a Kur’an’a ters bir şey yoksa o iş caizdir; aksi ise haramdır. Bildiğimiz kadarıyla, simya şimdiki kimyaya uzaktan yakınlığı olan eski bir bilimdir. Ancak zamanımızdaki durum, astroloji ve fizyonomi gibi kesinliği olmayan bilgilerden ibarettir. Bu açıdandır ki, bazı alimlerimiz, simyaya şa’beze (el çabukluğu), sihir vb. fenomenler gibi olumsuz bakıyorlar. Bu noktada söyleyeceklerimiz şey şu iki hadisi hatırlatmaktır:

“Allah’ım! Faydası olmayan ilimden sana sığınırım.”(Müslim, İlim, 8.)

“Kişinin kendisini ilgilendirmeyen (lüzumsuz, faydasız) şeylerle meşgul olmaması, onun imanının güzelliğini / mükemmelliğini gösterir.”(Tirmizi, Zühd, 11)

Konuyu bu iki hadis ışığında değerlendirmenizi tavsiye ederiz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet