Değerli kardeşimiz,

Şeytan Hz. Âdem’e (as) vesvese verdi ve onu bir yanlışın doğru olduğuna ikna etti.

Bir yerde, Hz. Âdem kıssası, “Biz daha önce Âdem’den söz almıştık, fakat o unuttu; biz onda yeterli bir kararlılık görmedik.”(Taha, 20/115) mealindeki ayetle başlamış ve “Nihayet şeytan ona vesvese verip şöyle dedi: Ey Âdem! Sana ebedîlik ağacını ve yok olmayan bir saltanatı göstereyim mi?”(Taha, 20/120) mealindeki ayette şeytanın ona vesvese verdiği açıkça belirtilmiştir.

Yine Araf suresinin 20. ayetinde, şeytanın Âdem’e (as) ve eşine vesvese verip kendilerine yasaklanan ağacın ürününden yemelerine yol açtığı belirtilir.

Ayrıca, Nas suresinde (114/4) kişiyi ısrarla günah işlemeye kışkırtması sebebiyle şeytandan “vesvas” diye söz edilir.

Demek ki, şeytan kendine değil, Hz. Âdem’e (as) vesvese vermiştir.

Ayetlerden anlaşıldığına göre, burada geçen vesvese “aldatma, yanıltma, saptırma” anlamında kullanılmıştır. (Taber, Tefsir, 5/449)

Aynı olayı anlatan Bakara suresinin 36. ayetinde vesvese yerine “ayağını kaydırdı, günah işletti” manasında “ezelle” fiili geçmektedir. (bk. Taberi, 1/272-273; Şevkani, Tefsir, 1/72-73)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet