Değerli kardeşimiz,

İslam alimleri bu konuda farklı terminoloji üretmiş ve bu farklı konulara farklı hükümler çıkarmışlardır:

Birincisi:“Varlığı tasavvur edilemeyen muhal / imkânsız” bir şeyi yapmak için yemin etmektir.

Örneğin: Bir insan, içinde su bulunmayan bir sürahiyi kastederek “Vallahi ben şu sürahideki suyu içerim.” dese, İmam Azam, İmam Muhammed ve İmam Malik’e göre bu tür muhal şeyler üzerine yapılan yeminler yemin sayılmaz ve dolayısıyla kefaret de gerekmez.

İmam Ebu Yusuf, İmam Şafii ve bazı Hanbeli alimlerine göre ise, bu da yemindir ve kefaret gerektirir.

Bununla beraber, eğer yemin eden kimse, yapmak istediği şeyin imkânsız olduğunu, örneğin, sürahide su bulunmadığını bildiği halde “Vallahi ben bu sürahideki suyu içerim.” diye yemin etse, Hanefi mezhebinin üç imamına göre de bu yemin kefareti gerektirir. (bk. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 4/21-22)

İkincisi: Vücudunun / varlığının tasavvuru -imkân-ı zatî cihetiyle- mümkün olmakla beraber, fıtrat kanunlarına göre ve aklen mümkün olmayan bir şeyi yapmak için yemin etmek.

Mesela: “Kuş gibi havada uçacağına; şu taşı altına çevireceğine, Dicle nehrinin bütün suyunu içeceğine” yemin etmek bu türdendir.

Bunlar, gerçekte muhal olmakla beraber, zatında mümkündür. Sorudaki “nefes almama” konusu da bu türdendir. Bu türden yapılan yeminler için kefaret gerektiğine dair dört mezhebin ittifakı vardır. (bk. Zuhayli, a.g.e, 4/ 23)

İlave bilgi için tıklayınız:

– Yemin kefaretinin miktarı ne kadardır?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet