Değerli kardeşimiz,

Konu, Bakara suresinin 187. ayetinde açıklanıyor.

Muhtemelen Yahudilerin ve Hristiyanların âdetlerinden etkilenen bazı sahabiler, Ramazan gecelerinde cinsel ilişkinin caiz olmadığını zannediyorlardı. Ayrıca sahurun da uykudan önce yeneceğini, yatsı kılınıp uykuya yattıktan sonra uyanıp sahurluk diye bir şey yenilemeyeceğini sananlar vardı.

Bu yüzden bazıları sıkıntıya düşüyor, sahura kalkmadıkları için gündüz açlıktan bayılıyorlar; gece cinsel ilişkiyi yasak sananlar dayanamayıp eşleriyle birleşiyorlar ve bazılar bunu gizliyorlardı.

Hadis kitaplarında ve tefsirlerde bu olaylarla ilgili birçok örnek vardır. (Mesela bk. Buhari, Tefsîr, 2/27; Taberî, II, 163-167; Kurtubî, II, 314-315)

İslam’a mahsus oruç ibadetinin farz kılınmasını takip eden günlerde bu gibi olaylar ve yanlış anlamalar ortaya çıkınca sınırları belirleme ihtiyacı doğdu ve bu ayet gönderildi.

Ayete göre oruç gece bitince başlayacak ve ertesi gecenin başlamasına kadar sürecektir; yani oruç ibadeti gündüze mahsustur, gece bu ibadetin vakti değildir. Güneş’in batmasıyla başlayan gece boyunca yemek, içmek, cinsi temas vb. bütün mubah (günah olmayan) şeyler serbesttir.

Birçok konuda Kur’an-ı Kerim’in öğretme usulü böyledir; önce temel hüküm-kural-talimat bildirilir, sonra ihtiyaca göre detaylar açıklanır. Bu ihtiyacı Hz. Ömer veya bir başkasının Peygamber Efendimize (asm) iletmesi şart olmamakla beraber olayı yaşayarak öğrenmenin daha etkili olacağı hikmetine binaen böyle de olmuştur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet