Değerli kardeşimiz,

Peygamber Efendimizin Yıkanması ve Kefene Sarılması:

Rebiülevvel ayının on ikisi pazartesi günü, Müslümanlar öğleden sonra akşama kadar işlerini yürütecek bir halifenin seçimi ile meşgul olduklarından, Peygamberimizin (asm) yıkanması, techiz ve defni salı gününe kaldı. O gün, Hz. Ebû Bekir (ra)’e Mescid-i Nebevî’den umumî bîat yapıldıktan sonra bu işlere başlandı.

Resûl-i Kibriyâ Efendimizin (asm) Hücre-i Saadetlerinde yıkama işiyle meşgul olmak için Hz. Ali, Hz. Abbas, Fadl bin Abbas, Kusem bin Abbas, Üsâme bin Zeyd ve Peygamberimizin (asm) azadlısı Şükrân (Salih) bulunuyordu.

Bu arada Ensarı Kiram da bu ulvî hizmette bulunmak istiyordu. Bu husustaki arzularını izhar ettiler. Onları temsilen de Hz. Ali, Evs bin Havlî’yi içeri aldı.

Yıkama işini Hz. Ali (ra) yaptı. Zirâ, Resûl-i Kibriyâ Efendimiz (asm) sağlığında ona, “Vefât ettiğim zaman beni, sen yıka.” diye vasiyyet etmişlerdi.

Evs bin Havlî testi ile su taşıyor, Hz. Abbas ile Üsâme ve Şükrân, Peygamberimizin (asm) üzerine su döküyorlardı. Hz. Ali (ra) de eline sarmış olduğu bez ile gömlek üzerinden oğuşturarak Peygamberimizi (asm) yıkıyordu. Mübarek cesedleri son derece temizdi, mis gibi kokuyordu. Hücre-i Saadetin içini, o âna kadar görülmemiş bir güzel koku kaplamıştı. Peygamber Efendimizde (asm), ölülerde görüle gelen şeylerden hiç birinden eser yoktu. Hz. Ali (ra) yıkarken, “Anam babam sana fedâ olsun! Hayatında da, vefâtında da temizsin, güzelsin, Yâ Resûlallah!” diyordu.

Yıkama işi bittikten sonra Hâtemü’l-Enbiyâ Efendimiz (asm), yine Hz. Ali, Hz. Abbas, Fadl bin Abbas ve Şükran tarafından kefene sarıldı…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet