Değerli kardeşimiz,

Allah, tartışma ve mücadelenin ölçü ve kuralını ortaya koymuştur. İster Müslüman ister gayrimüslim, ister akrabalar arasında olsun fark etmez. Bu ölçü şudur:

“…Gerektiği zaman da onlarla en güzel tarzda mücadele et…”(Nahl, 16/125)

Mücadele ve tartışmahak adına hakikat adına olmalıdır. Aksi takdirde kişilik çatışmasına dönüşür ve her iki tarafa da zarar verir.

Özellikle aile içi tartışmalarda şu hususların dikkate almasında fayda var:

1.Evvela, dini konularda tartışma olmaz. Konu bilinmiyorsa bir bilene sorulmalıdır. Bu Kur’an’ın bir emridir:

“… Eğer bilmiyorsanız bilenlere sorunuz.” (Enbiya, 21/7)

Yapılan yanlışın yanlış olduğunu biliyorsa, varsa ayet ve hadisleri hatırlatır. “Hatırlat, muhakkak ki hatırlatma müminlere fayda verir.”(Zariyat, 51/55) Yoksa güzel, mantıklı ve düşündürücü sözlerle nasihat edilebilir.

Halk arasında bir söz var: Büyüksen nasihat et, küçüksen nasihat dinle. Ancak nasihat ederken, kırıcı ve ısrar edici olunmamalı. Halk arasında bir söz daha var: “Sana bir nasihatim var, fazla nasihat etme.”

2. Tartışmanın temelinde insanların birbirlerini iyi tanımamaları ve iyi anlamamaları vardır denebilir.

İnsanlar birbirini ne kadar iyi tanısa ve anlasa, o kadar iyi anlaşırlar. Her insan ayrı bir alem olduğu için özeldir, farklı duygu, düşünceleri, beklentileri ve ihtiyaçları vardır. Karşıdaki bunu tam anlamayabilir.

Birçok ailede “Bu evde kimse beni anlamıyor.” diyen gençlerin şikayetleri sıklıkla görülmektedir. Bu durumda empati yapıp onu anlamaya çalışılmalıdır. Diyalog kapısı mutlaka açık tutulmalıdır.

Tartışmalarda problemlerin çıkış sebebi, verilen tepkinin şekline bağlıdır. Bir tebessüm, bir özür, bir güzel söz bir ilgi ve sevgi belirtisi, bütün problemleri çözer.

3. İnsanın en değerli varlığı kişiliğidir. Kişiliğini kaybeden her şeyini kaybetmiş demektir.

Ergenlerde bu kişilik daha da güçlüdür. Bu yaşlardaki itaatsizlik, başkaldırma saygısızlıktan değil, kendisini ispatlamaya yöneliktir. Onun için tartışmalarda muhatabın kişiliğine saygı göstermek esastır. Onu rencide edecek, küçük düşürecek söz ve davranışlardan kaçınılmalıdır.

Aksi takdirde onu isyan ve başkaldırmaya sevk etmiş oluruz. Onun için sürekli, sen, sen… deyip tenkit etmek, kınamak ve utandırmak kavgayı büyütür. Özellikle bayanlarla yapılan tartışmayı zahiren kazansa da kayıp etmek anlamına gelir.

Bu esaslar çerçevesinde yapılan tartışmalar, paylaşımlara, iyi diyaloglara ve yardımlaşmalara yol açacaktır. Bu da dünya ve ahiret saadetini kazanmaya vesile olacaktır.

Kur’an, “… İyilik ve takvada birbirinize yardımlaşınız. Günah işlemek ve aşırı gitmekten yardımlaşmayın…” (Maide, 5/2) buyurmaktadır.

İlave bilgi için kısa videolarımızı tıklayınız:

– Hataları düzeltmek nasıl olmalıdır?
– İki dünyanın saadetini kazanmak için insanlara nasıl davranmak gerekir?
– Düşmanlık fikri kalbime girerse ne yapmalıyım?
– Müslümanın yaptığı hatayı tamamen ona vermek doğru mu?
– Elimde değil düşmanlıktan vazgeçemiyorum diyenlere ne dersiniz?
– Küstüğümüz biriyle nasıl barışabiliriz?
– “Kötülük yapana iyilik yapılmaz” sözü doğru mudur?
– Nasihatın tesir etmesi için ne yapmalıyız?
– Her doğruyu her yerde söylemeye hakkımız var mıdır?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet