Değerli kardeşimiz,

İbnu Abbas’tan (ra), soruda geçen anlamda bir rivayet vardır. (bk. Ebu Davud, Salat, 126-127)

Bu konuda İbnu Abbâs’tan üç ayrı rivâyet gelmiştir: Bir rivâyete göre “okurdu”, bir rivâyete göre “okumazdı”, bir rivâyete göre de İbnu Abbâs bu meselede “kararsız”dır, şek içerisindedir. İbnu Abbâs’ın bu iki namazda kırâatın varlığını kabul eden görüşünü Ebû’l-Âliye-el Berrâ rivâyet eder: “İbnu Abbâs’a göre ikindide okuyayım mı?” diye sordum. Bana: “O önündedir, ondan az veya çok bir miktar oku.” dedi.” (Rivâyeti İbnu’l-Münzîr ve Tahâvî kaydetmiştir)

İbnu Abbâs gerçekten Resûl-i Ekrem’in öğle ve ikindi na­mazlarında Kur’ân okumadığını zannediyordu. Çünkü Hz. Peygamber’in sağ­lığında küçük bir çocuk olduğu için, devamlı surette namazını çocuklara ayrılan saflarda kılmış ve bu yüzden de Peygamberimizin öğle ve ikindi namazların­da Kur’ân okumadığını zannetmiştir. Muhtemelen daha sonra diğer sahabilerden duyduğu için okunması gerektiğini söylemiş olabilir. (bk. Sünen-i Ebu Davud Terceme ve Şerhi, Şamil Yayınları: 3/260)

Öğle ve ikindide kıraatin varlığı konusunda alimlerimizin bir tereddüdü mevcut değildir. Sahabilerden gelen çeşitli rivâyetler, hiçbir şüpheye yer vermeden, Resûlullah’ın öğle ve ikindi namazlarında kırâatte bulunduğu hususunda kesin konuşurlar. Nitekim aşağıdaki rivayetlerde bunu açıkça görmekteyiz:

Câbir İbnu Semüre (ra) anlatıyor:

“Resûlullah (asm) öğlede Velleyli izâ yağşâ sûresini okur, ikindide de aynısını yapar, sabah namazında bundan daha uzun bir kırâatte bulunurdu.”[Buhârî, Ezân 103, 95, 96; Müslim, Salât 159, (453); Ebû Dâvud, Salât 130, (804); Nesâî, İftitah 74]

el-Berâ (ra) anlatıyor:

“Biz, Resûlullah’ın (asm) arkasında öğleyi kılmıştık. Kendisinden Lokmân ve Zâriyat sûrelerinin âyetlerini peş peşe işitiyorduk.”(Nesâî, İftitah 55)

İbnu Ömer (ra) anlatıyor:

“Resûlullah (asm) bir namazda secde edip sonra kıyâma kalktı ve rükû yaptı. Cemaat onun, Elf-Lâm-Mim Tenzile’s-Secdetü’yü okuduğunu gördü.” (Ebû Dâvud, Salât 131)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet