Değerli kardeşimiz,

Referans olarak verilen Terğib’in farklı nüshasında saatlerce aradık, fakat bu anlama gelecek bir hadis rivayeti bulamadık.

Hidaye’de bu hadis “Babu’n-Nevafil”de zikredilmiştir. Şerhinde de hadisin kaynağına yer verilmemiştir.

el-Ayni, “el-Binaye Şerhu’l-hidaye” adlı eserinde. bu rivayetin aslı astarının olmadığını bildirmiştir. Ayrıca bazı şarihlerin bunu görmezden gelmelerinin çok tuhaf olduğuna işaret etmiştir. (bk. el-Binaye, 2/577)

Bununla beraber, bazı âlimlere göre, bunun anlamı şudur:

Hz. Peygamber (asm)’in biri genel olarak herkes için geçerli olan umumi şefaati, diğeri ise bazı kimseler için söz konusu olan hususi şefaati olmak üzere iki tür şefaati vardır. Buradaki şefaatten maksat umumi olan değil, hususi olandır. Böyle bir üslubun tercihi ise, bu sünnetlerin bütün bütün terk edilmesini önlemeye yöneliktir. (bk. Reddu’l-Muhtar, II, 14)

Nevevî, Cezerî ve Zuheyli gibi zatlar eserlerinde bu hadisten söz etmemişlerdir. Halbuki, Dürrrü’l-muhtar’da konumuz olan hadisle birlikte öğle sünnetinin faziletinden sözettikleri yerde,

“Kim öğle namazından önce dört ve öğleden sonra dört rekat -sünnet- namazına devam ederse, Allah onu cehenneme haram kılar.”

hadisine yer vermişlerdir. Kütüb-i Sitte’de bu hadise yer verildiği halde, Hidaye’de geçen rivayete yer verilmemiştir. (bk. Neylu’l-Evtar, II, 20)

İleve bilgi için tıklayınız: 

– NAFİLE (Namazlar).

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet