Değerli kardeşimiz,

Dünyada yaşamanın iki ciheti var. Birisi, Allah bakan yönü, diğeri insanlara bakan yönü. Allah’a bakan yönü şudur:

Allah insanları şuurlu birer varlık olarak yaratmış -bütün kâinatın hâl diliyle kendisini hamd ile tesbih ettiği gibi- onun da şuurlu bir varlık olarak hâl ve kal diliyle aynı cemaatin içerisinde saf bağlamasını ve kulluk görevini yerine getirmesini istemiştir.

“Ben cinleri ve insanları ancak beni tanımaları, kulluk etmeleri için yarattım.” (Zariyat, 51/56)

mealindeki ayette bu gerçeğe vurgu yapılmıştır. Bu açıdan bakıldığı zaman, dünyada yaşamak insanların iradesi dışında zorunlu bir durum olduğu görülür.

“Allah ölümü ve hayatı yaratmış ki, hanginiz daha güzel amel yapar diye sizi imtihan etsin.” (Mülk, 67/2)

mealindeki ayette insanların Allah tarafından imtihana tabi tutulduğu, ölüm ve hayatın da bu imtihanın bir parçası olduğu vurgulanmıştır.

Demek ki, dünyada yaşamak, imtihan içindir.

Dünyada yaşamanın insanlar açısından değerlendirilmesine gelince;

Her insanın bu dünya hayatında kendine mahsus bir dünyası ve bir yaşama gayesi vardır. Bu hususi dünya kişinin kendi düşüncesine göre şekil aldığı gibi, yaşama gayesi de onun kendi iç aleminin tasavvurlarıyla şekillenecektir.  Gözlüğün rengine göre, dünya değişik renkler aldığı gibi, iç alemdeki gönül gözlüğünün renklerine göre de herkesin o hususi dünyası farklı renkler alır. Kimisi için karanlık, kimisi için aydınlık, kimisi için bahar mevsimi, kimisi için hazan mevsimi, kimisi için gülen bir hayat, kimisi için hüzün dolu bir matem, kimisi için ahiretin taralası, kimisi için hayvan yaylası, kimisi için ders alınması gereken Rabbanî bir mektup, kimisi için heva ve hevesine hizmet eden nefsanî bir matlup… Analaşılan dervişin fikri ne ise zikri de odur, zikri ne ise fikri de odur…  Kimi kulluk yapmaya yönelik yaşamak için yiyor.. Kimi yemek için yaşıyor.. 

Hülasa, aşağıda meali berilen ayetin gösterdiği rotayı takip etmek, dünyadaki hayata, yaşama gerçekten anlam kazandıracaktır. 

“Her canlı ölümü tadacaktır. Siz ey insanlar, çalışmalarınızın ücretini ancak kıyamet günü tam bir şekilde alacaksınız. O vakit, kim ateşten uzaklaştırılıp cennete yerleştirilirse, işte o muradına ermiştir. Yoksa bu dünya hayatı, aldatıcı ve geçici bir zevkten başka bir şey değildir.” (Âl-i İmran, 3/185)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet