Değerli kardeşimiz,

– İbn Mesud’un bu sözleri, Hanefî fıkıh kaynaklarından Fethu’l-kadir (1/204)’de zikredilmiştir. Hanefî ve Malikîler bu hadise dayanarak bunların gizli okunmasını ön görmüşlerdir.(bk. V. Zuhaylî, el-Fıkhu’l-İslamî, 1/692-793). Bu hadis, İbn Ebî Şeybe’nin Musannef’inde geçmektedir(1/360-şamile). Ancak, hadis merfu değil, İbn Mesud’a ait sözleri ihtiva etmektedir.

Umdetu’l-Kari’de Hanefilerin delili olarak Alkame b. Vail’in babasından aktardığı şu hadisdir: “Ben Resulüllah ile namaz kıldım, ‘Veleddallin’den sonra, ‘Âmin.’ dedi ve sesini alçalttı.” (babu cehri’l-imam bit-temin). Fakat sormazlar mı, eğer sesi tamamen gizli idiyse onu nasıl işitebilir. Anlaşılan o ki, “Amin”deki sesi, fatihayı okurken çıkardığı sesten biraz daha alçak idi.

– Ebu Hureyre’nin bildirdiğine göre, Peyagmberimiz (a.s.m) şöyle buyurmuştur:

“İmam ‘Amin’ dediğinde, siz de deyin. Çünkü kimin ‘Âmin’i meleklerin ‘Âmin’ine denk gelirse, onun geçmiş günahları affedilir.” Bu hadis, Tirmizî hariç, Kütüb-i Sitte’nin hepsinde geçer. (bk. Neylu’l-Evtar, 2/222).

– Diğer bir hadiste Ebu Hureyre şöyle demiştir: “Peygamberimiz (a.s.m) ‘Veleddallin’ okuduğu zaman, ilk safın işiteceği şekilde ‘Âmin’ derdi.” (Neylu’l-Evtar, 1/224).

Vail b. Hucr de: Peygamberimizin (a.s.m) “Veleddallin”den sonra, ‘Amin’ deyip sesini uzattığını işittim” demiştir. (bk. a.g.y).

Şafii ve Hanbelîler de bu hadislere dayanarak, açık okunan namazlarda hem imam hem de cemaatin sesli olarak ‘amin’ demelerini uygun görmüşlerdir.(Zuhaylî, a.g.y)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet