Değerli kardeşimiz,

Evet, hacamat olmanın şifaya vesile olacağı konusunda sahih rivayetler varır.

İbn Abbas’tan yapılan rivayete göre, Peygamberimiz (asm) şöyle buyurdu:

“Şu üç şeyde(de) şifa vardır: Bal şerbeti içmek, hacamet yaptırmak ve bir yarayı/cildi ateşle dağlamak. (bk. Buhari, hno: 5680; İbn Hacer, Fethu’l-Bari, 10/137)

Diğer bir rivayette: “Eğer sizin tedavilerinizde bir hayır varsa, o da hacamat vurmakta veya bal şerbetini içmekte yahut da ateşle dağlamaktadır.” (Nevevi, Şerhu Müslim, 14/192)

Ateşle dağlamak ilgili nehiy var, fakat bu tahrimen değil, tenzihen mekruh anlamındadır. Hastaya fazla acı verdiği içindir. (bk. Fethu’l-Bari, a.g.y)

Buna göre hastaya acı vermeyecek şekilde tedbir alınır ve ateşle tedavi edilirse bir sakıncası olmaz. Bu durumda ateşle dağlamayı uygun gören rivayeti, eğer hastaya acı çektirmeden yapılacaksa veya ateşle dağlamaktan başka bir çözüm yoksa o zaman sakıncası olmaz şeklinde anlamak uygun olur.

Resul-i Ekrem’in ve ashabının genel olarak;
– ağrıya ve baş ağrısına karşı (Buhârî, Ṭıb, 15)
– baş, omuz, boyun damarları, kalça ve ayağın üstünden hacamat yaptırdığı (Buhari, Ṭıb, 14, 15)
– hacamatın akla ve hafızaya kuvvet verdiğini söylediği (İbn Mace, Ṭıb, 22)
rivayet edilmektedir.

Tıp ilmini bilen kimseler bu nebevi tavsiyeye hayran kalmışlardır. Çünkü, genel olarak (kanı temizlemekle ilgili olan) hastalıkların menşei, demevi, safravi, sevdavi veya belgamiyedir.

Demevilerin ilacı kanı aldırmakla, diğer üç çeşidin tedavisi ise bal şerbeti, hacamat veya sulük gibi tedavi metoduyla yapılabilir. (bk. Nevevi, a.g.y)

Fakat bu tedavi metotlarının zamana, zemine, iklime, adama göre farklılık gösterdiğini unutmamak gerekir. (Nevevi, İbn Hacer, a.g.y)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet