Değerli kardeşimiz,

– Kitab-ı Mukaddesin A’dan Z’ye Allah’ın kelamı olduğunu Ehl-i kitap alimleri de kabul etmemektedir. Bu sebeple İncil’de geçen bu ayetin sıhhati konusunda bizim tereddütlerimiz vardır.

“Allah Musaya dedi: İsrailoğullarına böyle diyeceksin: Atalarınızın Allahı, İbrahimin Allahı, İshakın Allahı, Yakubun Allahı Yehova beni size gönderdi.” ifadesinde beş defa Allah ismi, bir defa Yehova ismi kullanılmıştır.

“Ebediyen ismim bu ve devirden devre anılmam budur.” ifadesinde “Allah” ismine de işaret edilmiş olabilir.

Ayrıca, “Ebediyen ismim bu ve devirden devre anılmam budur.” ifadesi insanların ilavesi olabilir. Nitekim Kitab-ı Mukaddeste bu gibi beşeri ifadeler çoktur.

– İnsaf sahibi, ehl-i ilim çok iyi bilir ki, Kur’an’ın A’dan Z’ye Allah’ın kelamı olduğu hususu bir gerçektir. Kur’an’ın sağlamlığı Kitab-ı Mukaddes ile kıyas bile kabul etmez. O halde Kur’an’da geçen “Allah” isminin Allah tarafından tescil edildiğini de kabul etmek zorundayız.

Kur’an’a göre ilgili yerde Allah’ın Musa’ya hitabı şöyledir:

“Oraya varınca kutlu mekândaki vadinin sağ tarafında bulunan ağaçtan şöyle nida edildi: ‘Ey Musa! Rabbülalemin olan Allah benim.’”(Kasas, 28/30)

Kur’an ile Kitab-ı Mukaddes’i aynı kefeye koysak bile, ikisinin ortak paydasına inanmak, bu ortak paydaya aykırı sözleri ise “İncil’e sonradan ilave edilmiş sözler” olarak kabul etmek zorunluluğu vardır. Buna göre, Kur’an ve Kitab-ı Mukaddesteki çelişmeyen ortak paydası “Allah” isminde ittifak etmek, “Yehova” isminde ise tereddüde mahalli olan zayıf bir ihtimale bina etmek gerekir.

– Her dilde Allah’ın isimlerinin farklı olabileceğini belirtmiştik. “Allah-Gad-Yehova-Huda-Dieu-Goot” gibi isimler bunun örnekleridir.

Şimdi bir “Yehova” isminin hatırı için Kur’an’da yaklaşık 2.700 defa geçen Allah lafza-i celali yok saymayı hangi vicdan kabul eder!..

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet