Değerli kardeşimiz,

Evet, Kur’an-ı Kerim’de peygamberlerin birbirinden üstünlüğünden bahsediliyor. Ayrıca aralarında bir fark gözetmememiz gerektiği de bildiriliyor.

Bir konuyla ilgili farklı ayetler ve hadisler olabilir. Bunların her birinin hangi anlamda kullanıldığına bakmak gerekir. Peygamberlere iman etmek ile onların arasında fazilet ve mertebe farkının olması farklıdır. Müminler bütün peygamberlere iman ederler. Bakara Suresinin 285. ayetinde geçen

“Biz Allah’ın peygamberleri arasında ayırım yapmayız.”

ifadesi bunu anlatmak içindir. Aynı Surenin 253. ayetinde geçen

“Biz onların bazısını, bazısından üstün kıldık…”

ifadesi ise, peygamberlerin fazilet ve mertebe bakımından farklı olduğunu açıklamak içindir. Buna göre bütün peygamberlere iman etmek imanın bir şartıdır. Ancak bunların hepsi peygamber olmasına rağmen fazilet bakımından bir kısmı bir kısmından daha üstündür.

Bütün peygamberler, peygamber olmak bakımından eşit, fakat böyle olmakla birlikte bazısına ve hatta her birine bir üstünlük, özel bir fazilet, ayrı bir rütbe verilmesi açısından elbette farklı olacaktır. Kimisine Allah bizzat söz söyledi. “Kelîmullah” (Allah ile konuşan) yaptı, nitekim Musa (as) Tur’da ve belirlenmiş gecelerde Allah’ın aracısız ve elçisiz sözünü dinledi. Bazısını da birçok derecelerle daha yükseklere çıkardı. Sidre-i münteha’dan (bütün varlıkların ilminin son bulduğu nokta) geçirip,

“İki yay kadar yahut daha yakın…” (Necm, 53/9)

sırrı ile, mutlak yakınlık makamında âlemlere rahmet olarak herkese gönderilen peygamber, Allah’ın sevgilisi en son peygamber yaparak, Makâm-ı Mahmud’a yüceltti. Ayrıca,

“Seni alemlere ancak rahmet olarak gönderdik.”(Enbiya, 21/107)

ayeti, bütün mevcudatın rahmet sebebinin Peygamber Efendimiz (a.s.m) olduğunu göstermektedir.

Bu ifadeler ışığında diyebiliriz ki, bütün peygamberleri sevmek imanımızın gereğidir. Ama içlerinden Hz. Muhammed (a.s.m)’ı sevmek ise imanımızın mükemmelliğini gösterir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet