Değerli kardeşimiz,

Cehalet maalesef kötü bir şey. Kötü niyetli olmak ise, kötünün ötesinde bir şey…

Bu tamamen hem yazı tarihini hem de Arap dilini bilmemekle ya da kasıtlı veya kötü niyetli olmakla ilgilidir.

İlk dönem Arap yazısında, gerek benzer harflerde ve gerekse irabda belirteçler söz konusu değildi. Zaten sözlü kültür hakim olduğu için, toplumun yazıya da çok fazla ihtiyacı yoktu.

Ancak daha sonra özellikle yabancı unsurların İslama girmesiyle birlikte, bir takım hatalar baş gösterdi ve toplum yavaş yavaş yazılı kültüre yönelmeye başladı.

Dolayısıyla Kur’an’ın da eğitim öğretimde etkin bir fonksiyon icra etmesi yazı açısından bir takım düzenlemeleri zorunlu kıldı.

İlk önce kelimelerin cümle içindeki gramatik durumu bir takım işaretlerle belirlendi.

Daha sonra benzer harfler farklı noktalarla birbirinden ayrıldı ve en sonunda da bugün kullandığımız sistem geliştirildi.

Kur’an’da Arapçada illetli fiiller dediğimiz kelimeler bilindiği gibi med ile okunurlar. Yani uzatılarak okunurlar.

İlk dönemde yazı gelişmediği ve ihtiyaç da olmadığı için, bu medler yazıda gösterilmiyordu.

Ancak daha sonra tilavette kolaylık olması için bu medler yazıda gösterilmeye başlandı. Yani a sesinin uzatılmasını ifade eden “elif”,i sesine “ye” ve u sesine de “vav” ilave edildi. Ama bunlar kelimeye bir harf ilavesi değil, tamamen kelimenin doğru okunması için yapılan tasarruflardır…

İlave bilgi için tıklayınız:

– Kur’an-ı Kerim’in yazılması, toplanması ve kitap haline getirilmesi …

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet