Değerli kardeşimiz,

Ülkemizde veya dünyanın değişik yerlerinde, sürekli saldırılar düzenleyerek, insanların güven duygusunu kırmak, gelecek kaygısı oluşturmak ve dehşet duygusunu yaşatmak istiyorlar.

Burada “Kötü Dünya Sendromu” denilen durum hedefleniyor.

Sosyal psikologların uzun zamandır kullandığı bu sendrom, toplum olarak umut duygusunun çok fazla darbe aldığı durumlarda kullanılıyor.

Bu sendromun 3 belirtisi var:

1. Bazı insanlarda bu sendrom, içine kapanma, sosyal ortamdan kopma şeklinde belirti gösterir.

2. Bazı insanlar ise daha da hırçınlaşır ve teröre karşı bir terör oluşturarak karşılık vermek ister.

3. Diğer bir grup da bu durumdan bıkar ve o ülkeyi terk etmeyi hayal eder ya da imkanı varsa gider.

Teröristlerin istediği ise, bu duygu durumlarını ortaya çıkartmaktır. Özellikle gelecek endişesi oluşturarak, insanların kişisel ve kültürel yapısına göre bu üç durumdan birinin ortaya çıkmasını sağlarlar.

Bu nedenle “Burası güvenli bir ülke değil” duygusunu giderecek çalışmalar yapmak gerekiyor. İnsanlara, durumun kontrol altına alınacağı ve gerçekçi çözümler oluşturulacağı konusunda umut verilmeli. Yöneticilerin buna özen göstermesi gerek.

Özellikle gençler ve çocuklar çok etkileniyor bu olaylardan. Çocuklar, anne babalarının olaylar karşısındaki tavırlarına bakarak, kendilerine onu model alıyorlar. Ebeveynlerin de bu noktada dikkatli olması şart. Daha olumlu bir tavır sergilemeleri gerekiyor.

Ancak burada olayı inkar etmemek, olmamış gibi davranmamak da çok önemli. Çünkü inkar etmek, çocuklarda güven duygusunu zedeleyen bir durumdur.

Hepimiz bir gemideyiz. Kaptana ya da diğer mürettebata kızmak yerine geminin tamamı düşünülmeli.

Yöneticilerin, varsa hataları elbet konuşulmalı, ama abartılardan kaçınmalı. Hepimiz zarar görüyoruz çünkü. Zaten bizi parçalamak istiyorlar ve bundan haz alıyorlar.

Güçlenerek ve birleşerek bu durumları atlatmamız şart.

Gerilime neden olacak her türlü tavır ve davranışı azaltmak ve öfkeye öfkeyle karşılık vermek yerine sakin kalmak gerekiyor. Zaten teröristler en çok gerilmemizi ve parçalanmamızı istiyorlar.

Psikolojide strese karşı üç davranış modeli vardır:

1. Kimi insan stresi sünger gibi emer ve onunla yaşar.

2. Kimileri strese karşı bir teflon gibidir. Daha bencilce yaklaşır. Kendisi yanmaz ama temas edeni yakar.

3. Kimisi de kauçuk gibidir. Stresi öğütür, azaltır ve onunla sağlıklı bir şekilde mücadele eder.

İnsanlara tavsiyemiz kauçuk modelini benimsemeleri…

Toplum olarak kauçuk gibi olalım; esneyelim ama dağılmayalım…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet