Değerli kardeşimiz,

Sahih-i Buhari’de ilk vahiy olarak inen Alak suresinin ilk ayetlerinden sonra, Hz. Peygamber (asm)’in endişe duyduğu hususunda şu bilgilere yer verilmiştir:

Bunun üzerine Peygamber (asm) -kalbi titreyerek- eve döndü, Hüveylid kızı Hatice’nin yanına geldi. “Beni örtün, beni örtün.” dedi. Üzerini örttüler. Nihayet korkusu gidip sakinleşti. Hatice’ye olup bitenleri anlattıktan sonra: “Başıma bir iş gelmesinden korktum.” dedi. Hatice, ona: “Hayır, Allah’a yemin ederim ki O, seni asla utandırmaz. Çünkü sen akrabalık bağlarını gözetip kuvvetlendirir, akrabalarını ziyaret eder, misafiri ağırlar, muhtacın yükünü yüklenir, yoksula (el uzatıp) kazanç sağlar, hakkın katından gelen musibetlere karşı insanlara yardım edersin.” dedikten sonra onu alıp amcası oğlu Varaka b. Nevfel’in yanına götürdü.

Varaka, cahiliye döneminde Hristiyanlaşmış bir kimse idi. İbranîce yazardı. İncil’in -Allah’ın müsaade ettiği kadarıyla- ayetlerini İbranîce yazardı. Yaşlı bir adam olup gözleri görmezdi. Hatice ona: “Ey Amcaoğlu! Kardeşin oğlunun sözlerine kulak ver.” dedi.

Varaka da Hz. Peygamber (asm)’e hitaben: “Kardeşim oğlu! Neler gördün?” diye sordu. Hz. Peygamber de gördüklerini ona anlattı. Varaka dedi ki:

“Bu, Musa’ya inen namustur (Cebrail’dir). Keşke ben bu iş için genç olsaydım. Kavmin tarafından sürgün edileceğin zaman keşke hayatta olsam.” Peygamber (asm):

“Onlar, beni sürgün mü edecekler?” diye sorunca, Varaka:

“Evet, senin getirdiğin dava gibisini getiren herkese mutlaka düşmanlık gösterilmiştir. Senin zamanına yetişebilirsem, mutlaka sana yardım ederim.” dedi. (Buhari, Bedu’l-Vahy, 3)

Bu hadiste görüldüğü üzere, Hz. Hatice, başka bir tecrübeye tevessül etmeden, bütün varlığıyla büyük bir güvenle şunları söylemiştir:

“…Allah’a yemin ederim ki O/Allah, seni asla utandırmaz. Çünkü sen akrabalık bağlarını gözetip kuvvetlendirir, akrabalarını ziyaret eder, misafiri ağırlar, muhtacın yükünü yüklenir, yoksula (el uzatıp) kazanç sağlar, hakkın katından gelen musibetlere karşı insanlara yardım edersin.”

Hz. Peygamber (asm) ilk vahiy aldığı zaman İslam’da örtü meselesi diye bir şey söz konusu değildir. Tesettür emri ilk vahiyden yaklaşık 17-18 sene sonra emredildi. Buna göre, Müslüman kadınlar bu dönem içerisinde başlarını istedikleri zaman açabiliyorlardı. Bu hüküm Hz. Peygamberin eşleri için de geçerlidir.

Bu sebeple, meleklerin başı açık olan kadınların bulunduğu yere gelmemesi bir prensip olarak söz konusu olmadığını düşünüyoruz.

Bununla beraber, Hz. Hatice’nin Peygamber Efendimiz (asm)’in gördüğünün kim olduğunu test etmek üzere başını açması ve meleğin kaybolması, hadisini Taberani el-Evsat’ta rivayet etmiştir. Hafız Heysemi, bu rivayetin hasen olduğunu belirtmiştir. (bk. Mecmau’z-Zevaid,  8/256; h. no: 13935)

Bu durum bütün melekler için değil, Hz. Cebrail aleyhisselam gibi bazı meleklere özel olabilir…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet