Değerli kardeşimiz,

Gerektiği ve kaçınılmaz hâle geldiği zaman bire on bile savaşılabilir; karşı tarafı savaşa iten sebep ve saiklerle müminlerinki farklı olduğu için, bu bilinç farkı, gücü ve dayanmayı (sabrı) etkiler, Allah rızâsı için savaşan ve şehid olduğu takdirde kendisini dünyadakinden daha mutlu bir hayatın beklediğine inanan müminlerin gücü on katına çıkar ve Allah’ın izniyle zafer kazanılabilir. Bu iman ve bilinç zayıfladıkça güç de azalır. Savaşı­lan düşman bire iki, bire on bile olsa gerektiğinde müslümanlar, Allah’ın yardımına güvenerek savaşa girmeye ve dayanmaya teşvik edilmiştir. (bk. Enfal, 8/16, 65-66) 

Askerî birlikler fiilen çarpışırken bazı askerlerin tek başlarına veya grup hâlinde, savaş gereği olmaksızın kaçmaları hem diğerlerine zarar vereceği hem de harbi kazanma şansını azaltacağı için şiddetle yasaklanmıştır. Ancak teke tek çarpışmalarda canı kurtarmak için ge­rektiğinde kaçmak veya büyük bir düşman gücü karşısında zafer ihtimali bulunma­dığı için savaşa girmemek, keza büyük zayiat verilmesi hâli ve ihtimali karşısında kumanda ile ve düzenli bir şekilde çekilmek… savaştan kaçma veya bunun kınanan, yasaklanan çeşitlerinden birisi olarak değerlendirilemez(Diyanet tefsiri, Kur’an Yolu, II/532).

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet