Değerli kardeşimiz,

Ayetin meali:

“(Şuayb), onlardan yüz çevirdi ve (içinden) dedi ki: ‘Ey kavmim! Ben size Rabbimin gönderdiği gerçekleri duyurdum ve size öğüt verdim. Artık kâfir bir kavme nasıl acırım!'”(A’raf, 7/93)

Bunun tefsiri şöyledir:

Allah bilir ya ben size Rabb’imin elçilik görevini tebliğ ettim, bu felaketten kurtulmak için Allah’ın bildirdiklerini anlattım ve emirlerini ulaştırdım. Ve size gereken nasihatı yaptım, iyilikseverliğimi gösterdim, vazifemi tamamen yaptım, ancak siz dinlemediniz inkâr ettiniz. O halde ben şimdi kâfirler topluluğuna nasıl üzülürüm? Yani ilk önce Şuayb (a.s.) kavminin helak olmasından dolayı bir üzüntü duydu, fakat onların üzüntüye layık olmadıklarını ve inkarlarıyla azabı hak etmiş olduklarını düşünerek, onlarla olan bütün manevî ilgisini kesti. Kısacası “oh olsun” demedi, ancak “vah” etmenin de caiz olmayacağını düşünerek ve böyle söyleyerek onlardan tamamen yüz çevirdi. (bk. Elmalılı Hamdi, Hak Dini, ilgili ayetin tefsiri)

– İnkarcılara acımak doğru değildir. Fakat insanın insanlık ve akrabalık bağı itibariyle acımasında bir sakınca yoktur. Örneğin, bir insanın -Allah korusun- inkârcı bir çocuğu ölse üzülmeyecek mi?

– Söz konusu peygamberin inkarcılara acımadığını söylemesi, onların onun sözünü dinlemedikleri için helak olduklarını seslendirmekle bir nevi sitem etmiştir. Âdeta: “Kendi zararına razı olanın lehinde bakılmaz, acınmaz.” şeklindeki kaideyi dillendirmiştir. Yani bu sözleri “Oh iyi oldu iyi ki helak oldunuz.” şeklinde anlamamak lazımdır. Hatta bu sözleri, üzüldüğü için söylemiş olduğunu düşünmek isabetli bir yorum olabilir.

– Hz. Ebu Bekir’in ilgili sözlerinin makamı farklıdır. O inkârcıları düşünmeden sırf Hz. Peygambere olan saygısı ve onun ümmetine olan şefkatinden ötürü bunları söylemiştir.

Bununla beraber, insanların cehenneme girmemelerini istemek, onların hepsinin Allah’ın affına mazhar olmalarını istemek demektir. Kendisinin cehennemde yanmasını istemesi ise, bu geniş affın bir şükrü, bu ikramın bir karşılığı olarak görmek yanlış olmaz. Yani burada asıl mesele, inkârcılara üzülüp üzülmemek değil, Allah’ın affını dilemek, Hz. Peygamber (asm)’in hatırını saymak ve insanlara şefkat göstermektir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet