Değerli kardeşimiz,

Öncelikle bu konuda sahih hadisler çoktur. (Buhari, Tevhid 19, 31, 36, 37; Müslim, İman 322, 334; Muvatta, 1/212) Hadislerde cehennemden çıkacak kişiler hakkında geniş açıklamalar vardır. Hatta cehennemden en son çıkacak olan imanlı kişinin durumu genişçe anatılmaktadır. Kalbinde iman bulunan ve bu imanla ölen herkesin, cehenneme girse bile sonunda cennete gireceğini bildiren hadisler vardır.

Ayetlerde de buna işaret edilmektedir.

“Her insan ölümü tadacaktır. Kıyamet günü, ecirleriniz size mutlaka ödenecektir. Cehennem ateşinden uzaklaştırılıp cennete sokulan kimse artık kurtulmuştur.” (Âl-i İmran, 3/185)

Ehl-i sünnet itikadına göre bir insan hiç ibadet etmese, günahlardan sakınmasa ancak iman esaslarına inanıp, haram ve helallerin hak olduğuna inanıyorsa o kişi Müslümandır. Cehenneme girse bile, günahlarından temizlendikten sonra Cennete girecektir.

Küfrün çeşitleri vardır. Şeytanın küfrü büyüklük taslayarak Allah’ın emirlerine isyan etmek ve hatasını kabul etmemektir. Nitekim ayet-i kerimede İblis’in küfrü şöyle açıklanmıştır:

“Hani biz meleklere; (fazîletini göstermek için) Âdem’e  secde edin, dedik. İblis’in dışında bütün melekler hemen secde ettiler. O secde etmekten kaçındı ve büyüklük tasladı. Böylece kâfirlerden oldu.” (Bakara, 2/34)

Nasıl olsa Cehenneme girsem de sonunda Cennete girerim düşüncesi ile günahlara dalmak, nefsin ve şeytanın bir desisesidir. Çünkü;

“Mü’min bir günah işlediği zaman kalbinde siyah bir nokta belirir. Eğer o günahtan el çeker, Allah’tan günahının affını dilerse, kalbi o siyah noktadan temizlenir. Eğer günaha devam ederse, o siyahlık artar. İşte Kur’ân’da geçen ‘günahın kalbi kaplaması’ bu mânâdadır.” (İbni Mace, Zühd: 29)

“Her bir günah içinde küfre gidecek bir yol vardır.” sözü, mühim bir gerçeği dile getiriyor. Şöyle ki;

Bir günahı işlemeye devam eden insan zamanla o günaha alışır, terk edemez bir hale gelir. Bu alışkanlık onu gün geçtikçe daha büyük manevî tehlikelere sürükler. Günahın uhrevî bir cezasının olmayacağına inanmaya, hattâ Cehennemin bile olmaması gerektiğine kadar gider. Yani kalpte yer tutan o günah tohumu zaman içinde -Allah korusun- yeşillenerek bir zakkum ağacı haline dönüşebilir.(bk. Nursi, Lem’alar, s. 7)

Allah’ın azabı çok çetindir.

“…onlar ne acıklı durumdadırlar. Onlar ateşin alevi ve kaynar su içindedirler. Bir de üzerlerinde cehennemin kapkara dumanı olan bir gölge var. O gölge ne serindir, ne de mülayim. Çünkü onlar dünya hayatında zevklerine düşkün kimselerdi.” (Vâkıa, 56/41-46).

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet