Değerli kardeşimiz,

“İman tecezzi kabul etmez.” Yani, iman hakikatleri bir bütündür; birine iman etmemek insanı dinden çıkarmaya yeter. Allah’a inanan bir mümin O’nun kitabı olan Kur’an’a da iman edecektir ki Rabbini hak bir itikat üzere bilebilsin.

İnsan aklı ancak kendisini ve bu alemi bir yaratanın olduğunu bilebilir, ama onun sıfatlarını, fiillerini, isimlerini, emir ve yasaklarını, ebed yurdunu, cennetin yollarını, Allah bildirmedikçe bilemez. O halde Allah’a ve Kur’an’a imanın birbirinden ayrı düşünülmesi kabil değil.

Kur’an’a inanan insan, Peygamberimizin risaletine ve vahiy meleği Cebrail’e (a.s.) de inanma durumundadır. Bu ise peygamberlere ve meleklere imanın ilk ve en büyük adımı.

Kur’an’a ve Peygambere inanan bir insan ise Kur’an’ın bildirdiği ve Allah Resulünün (a.s.m.) öğrettiği bütün hakikatlere inanır ve bütün ibadetlere sarılır.

Sadece Allah’a inanmakla veya Hz. Peygambere (asm) sevgi beslemekle iman edilmiş olmaz. Kişinin mümin olması için imanın bütün şartlarına İslamın getirdiği ölçüler içerisinde inanması gerekir. Bununla beraber Hz. Peygambere (asm) sevgi besleyen bir insan iman etmemiş olsa da bu sevgisinden dolayı bir mükafat görecektir. Nitekim Peygamberimizin amcası Ebu Talib iman etmediği halde Peygamberimize olan sevgisinden dolayı ahirette göreceği mükafatı Bediüzzaman Hazretleri şöyle izah etmektedir:

“Ebu Talib, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâmın risaletini değil, şahsını, zâtını gayet ciddî severdi. Onun o gayet ciddî, o şahsî şefkati ve muhabbeti, elbette zayie gitmeyecektir. Evet, ciddî bir surette Cenâb-ı Hakkın Habib-i Ekremini sevmiş ve himaye etmiş ve taraftarlık göstermiş olan Ebu Talib’in, inkâra ve inada değil, belki hicab ve asabiyet-i kavmiye gibi hissiyata binaen makbul bir iman getirmemesi üzerine, Cehenneme gitse de, yine Cehennem içinde bir nevi hususî cenneti, onun hasenatına mükâfaten halk edebilir. Kışta bazı yerde baharı halk ettiği ve zindanda, uyku vasıtasıyla, bazı adamlara zindanı saraya çevirdiği gibi, hususî cehennemi, hususî bir nevi cennete çevirebilir. Ve’l-ilmü indallah. Lâ ya’lemu’l-ğaybe illâllah.” (Mektubat, s.387).

Cennete gitmenin şartı iman etmektir. Peygamberimize (asm) muhabbet duyan bir insanın bu sevgisi karşılıksız kalmayacak, cehenneme gitse bile azabı hafifleyecektir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet