Değerli kardeşimiz,

Bu konuda yaptığımız araştırmanın sonucunu şöyle özetleyebiliriz:

İmam Rabbani’nin, Sultan Abdulaziz dönemi, taş baskılı ve Arapça olan Mektubat’ını inceledik. Mektubat’ın 260. ve 234. Mektuplarında ve Mektubat’ın genelinden yola çıkarak Üstad Bediüzzaman’ın verdiği bilgiye karine ve delil bulmak gayet mümkündür.

İmam Rabbani Hazretleri 260 nolu Mektupta, Efendimiz (asm)’den bin sene sonra mehdinin geleceği, zahir batın ilimleri ile donanmış olacağı ve veraseti nübüvvet mesleğini tekrar ihya edeceğini ifade etmektedir.

Keza 234 nolu Mektupta yine Efendimiz (asm)’den bin yıl sonra, Kur’an ilimleri donanımlı parlak bir zatın geleceğini ifade etmektedir.

Diğer yandan, İmam Rabbani Hazretleri, Mektubat eserinin ilk mektuplarında, bu şahsın kendisi olabileceğine dair ifadeleri olsa da son mektuplarında, bu kişinin kendisi olamayacağı ve o zatın ancak kendisinden sonra geleceğini ifade buyurmaktadır.

Numaraları verilen mektuplar baştan sona okunduğunda ve yukarıdaki ifadeler birleştirildiğinde,

“Mütekellimînden ve ilm-i kelâm ulemasından birisi gelecek, bütün hakaik-i imaniye ve İslâmiyeyi delâil-i akliye ile kemâl-i vuzuhla ispat edecek. Ben istiyorum ki, ben o olsam, belki  o adamım.’ diye, iman ve tevhid bütün kemâlât-ı insaniyenin esası, mayesi, nuru, hayatı olduğunu…” (bk. Şualar, Yedinci Şua)

cümlesinin dayanakları ortaya çıkmaktadır, diye anlıyoruz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet