Değerli kardeşimiz,

– İlah kelimesi lügatte “mabud / kendisine ibadet edilen” şey demektir. Bu sözlük anlamıyla hem hak mabud olan Allah için hem de batıl ilahlar için kullanılır.

Bu sözlük anlamı esas alınarak tarihte değişik putlara ilah denildiği gibi, “dişi” kabul edilenlere de “ilahe” denilmiştir.

Örneğin Eski Mısır’da (insanlar için faydalı olan işlerin simgesi olan) “bolluk-analık” tanrıçası için “ilahe” tabiri kullanılırdı. (bk. Mucemu’l-Maani’i-Cami’; el-Mucemu’l-Vesit, “İlah” maddesi)

Kadim Mısır’da, Roma’da Ay ve Analık rabbi/mürebbiyesi olarak kabul edilen “Ast / Aest” adındaki bu ilahe, bir kadın suretinde yapılmış ve insanlar buna tapıyorlardı. (Vikipedi)

– Kelime-i Tevhitte “İlahe” kelimesi kullanılmıyor. Bunun aslı “İlah”tır.

Arapçada gramer kurallarına uygun olarak her mu’reb / irab alan kelime, üstün, ötre ve esre olarak üç harekeyi de alabilir.

Kelime-i tevhitte kullanılan cinsini nefyeden“La” edatından sonra gelen kelimeler üstün olur. Bu sebeple “La İlahe” şeklinde okunur.

Türkçede “ilahe” şeklinde yazılan bu kelime Arapçada her üç hareke halinde de “ilah” yazılır. Yani bu kelimenin sonunda yer alan “e” harfi bir dişilik alameti değildir. Türkçe yazılımında zorunlu olan bir hecedir.

Mesela Ahmed kelimesinin başına da cinsini nefyeden “la” gelse o da üstün olur ve “la Ahmede” şeklinde yazılır ve sonundaki “e” harfi bir dişilik alameti değil, bunun yazılması Türkçe yazısından kaynaklanıyor.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet