Değerli kardeşimiz,

– Peygamberlik, sonradan çalışarak kazanılan bir makam değildir.

– Fıtrat değiştirilmez. Peygamberlerin fıtratı da değiştirilmez. Fıtratta iki husus var, kötülüğe meyyal hayvanî ve nebatî / bitkisel yanı ki, buna nefis de diyebiliriz. Bir de iyiliğe meyleden akıl ve vicdan tarafı. Bir insan olarak Hz. Muhammed (asm)’de de bu unsurlar vardı. Çünkü büyüklerin imtihanı da büyüktür; peygamber olarak o da imtihana tabidir. Ancak seçkin bir makama namzet olarak yaratıldığı için, kötülüğe meyilli olan nefs-i emmare, onda nefs-i mutmainne, raziye ve marziyeye dönüşmüştür. Bir hadiste Efendimiz (asm) şöyle buyuruyor:

“Herkes gibi, benim de bir şeytanım vardı, fakat bana teslim oldu.” (Tirmizi, Rada 17; Müsned, III, 309)

– Bediüzzaman Said Nursi’nin “Nefs-i emmarem ister istemez aklıma tabi olmuş…” şeklindeki sözü, yalnız peygamberlerin değil, onlara samimi olarak uyan ve onları hayatlarında tek rehber edinen kimselerin de kabiliyet-i şer olan yönleri, kabiliyet-i hayra dönüşebilir.

– Hz. Muhammed (asm)’e, diğer insanlardan farklı olarak –peygamberlik görevine uygun– özel donanımlar lütfedilmiştir. Bu cümleden olarak, Hz. Muhammed (asm)’in bütün özellikleri, duyguları, şehevî, gazabî  hisleri ve aklî melekeleri tam dengede idi. İzzetle tevazuu, iktisatla sahaveti / cömertliği, yumuşak huylulukla şecaati bir arada toplamıştır.

İlave bilgi için tıklayınız:

– Peygamberlerin ismet sıfatına sahip olmaları, diğerlerinin günah işlemeye uygun olarak yaratılmaları nasıl açıklanabilir?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet