Değerli kardeşimiz,

Meryem suresinde Hz. İbrahim (as)’in babasını bir olan Allah’a inanmasını ve putlardan yüz çevirmesi gerektiği yönünde nasıl bir tebliğ metodu uyguladığını anlatmaktadır. Tebliğ ederken muhatabına getirdiği akli delillerin yanında, merhamet ve nezaket çerçevesinde bir tebliğ metodu kullanmasına dikkat çekilmiştir. 

Hakka sevkedenin, sözünü katı ve sert bir üslûpla değil, yumuşak ve nazik olarak söylemesi gerekir. Çünkü tebliğ edenin katı ve sert konuşması dinleyen(ler)in haktan yüz çevirmesine sebeb olur.

Hz. İbrahim (as) babasına karşı merhamet ve şefkatine mukabil, babasının tehdidi ile karşılaşmış ve babasının batıl inanışındaki direnmesini farkedince -benden sana bir eziyet ve bir kötülük gelmez- anlamında “selam” ifadesini kullanmıştır. Bu aynı zamanda vedalaşma ve terk etme selâmı olup, kö­tülüğe iyilikle karşılık verme manası taşıyordu.

Nitekim Furkân Suresi 63. ayette de şöyle buyurulur:

 “Rahmân’ın kulları onlardır ki yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında: ‘Se­lâm!..’ derler.”

Buradaki selâm, “rahmet” anlamı ile değil de, “barış” anlamı ile anlaşılmalıdır. Taberi de “Benden yana emin ol.” şeklinde değerlendirmiştir.(Fahruddin Er-Râzi, İmam Kurtubi, Taberi, Meryem Suresinin Tefsiri)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet