Değerli kardeşimiz,

Peygamberimiz (asm); Kureyş müşriklerinin -saklamak üzere- kendisine bırakmış oldukları emanetleri sahiplerine iade edinceye kadar Mekke’de kalmasını, Hz. Ali’ye emretmişti. O da, bu iş için Mekke’de üç gün üç gece oturdu. (1)

Mekke vadisinde dikilerek:

“Resûlullah’ın yanında kimin bir emaneti varsa gelsin, ona emanetini teslim edeceğim!”

diye seslendikten ve emanetleri sahiplerine dağıttıktan sonra(2) Medine yolunu tuttu.(3) Geceleri yürüdü, gündüzleri gizlendi.(4) Rebiülevvel’in ortalarına doğru Küba’ya geldi.(5)

Küba’ya geldiği zaman, ayaklarının altı kabarmış, şişmiş, yarılmıştı; kanıyordu.

Peygamberimiz (asm) Hz. Ali’nin geldiğini işitince:

“Ali’yi bana çağırınız!” buyurdu.

“Yâ Rasûlallah! Yürümeye takati yok!” dediler.

Peygamberimiz (asm) hemen kalkıp onun yanına vardı. Halini görünce rahmet ve şefkatinden ağladı, kucakladı.

Ayaklarının altını eliyle sığadı, iyileşmesi için Allah’a dua etti. Böylece, Hz. Ali’nin hiçbir ızdırabı kalmadı.(6)

Rivayetlerde Hz. Ali’nin, Resûlullahın kı­zı Fâtıma, kendi annesi Fâtıma ve yanındakilerle Mekke’den ayrılarak, Kubâ’da Hz. Peygamber’e yetiştiği bilgisine de yer verilmiştir. (TDV. İslam Ansiklopedisi, II/371)

Dipnotlar:

1. İbn İshak, İbn Hişam, Sıre, c. 2, s. 138, İbn Sa’d, Tabakâtü’l-kübrâ, c. 3, s. 22, Mesûdî, Murûcu’z-Zeheb, c. 2, 285, Muhibbul-Taberî, Rıyâdu’n-nadrâ, c. 2, s. 211 Ebu’l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-nihâye, c. 3, s. 197.
2. Ahmed Zeynî Dahlan, Sîre, c. 1, s. 169.
3. İbn Sa’d, Tabakât, c. 3, s. 22.
4. İbn Esîr, Usdu’l-gâbe, c. 4, s. 96.
5. İbn Sa’d, Tabakâtü’l-kübrâ, c. 3, s. 22.
6. İbn Esîr, Usdu’l-gâbe, c. 4, s. 96, Halebî, İnsânu’l-uyûn, c. 2, s. 233.

(bk. M. Asım KÖKSAL, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: III/22-23.)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet