Değerli kardeşimiz,

Ebu Davud’un Hz. Huzeyfe’den naklettiğine göre, Peygamberimiz (asm) şöyle buyurdu:

”Her ümmetin mecusisi vardır. Benim ümmetimin mecusileri ise ‘Kader yoktur.’ diyenlerdir. Onlardan biri ölürse, cenazesine katılmayın, hasta olursa ziyaretine gitmeyin. Onlar deccal taifesidir. Allah’ın onları deccale ilhak ettirmesi (ona katılmış bir grup olarak değerlendirmesi) hakkıdır.”(Ebu Davud, Sünnet 16; bk. Tirmîzi, kader 13: İbn Mace. Mukaddime 10; Ahmed b. Hanbel, 86, 125)

Hattabî’nin belirttiğine göre, Kaderiyecilerin Mecusîlere benzetilmesinin sebebi, düalist (ikici) inançlardır: Mecusilere göre, bütün işlerin iki temel kaynağı vardır; nur ve karanlık. Bütün hayırların kaynağı nur / ışık, bütün şerlerin kaynağı ise karanlıktır. Kaderiyecilere göre de, bütün işlerin iki kaynağı vardır: Hayırların hepsi Allah’tandır, şerlerin faili ise insanlardır.

Halbuki Kur’an ve sünnete dayanan Ehl-i sünnetin itikadına göre, Allah hem hayrın hem de şerrin yaratıcısıdır. İnsan ise, kendi çapında yapacağı kesp/kazancın sahibidir. İsteyen insandır, yaratan Allah’tır. (bk. a.g.e., ilgili hadisin şerhi)

el-Muziriî gibi hadis otoritelerine göre bu hadis zayıftır; ravilerinden birinin rivayeti alimler tarafından delil olarak kabul edilmez.(bk. a.g.e)

Bu konuda İbn Ömer’den de -daha kısa- bir rivayet söz konusudur. Ancak onun da zayıf (munkatı’) olduğu ifade edilmiştir.(bk. Hattabî, ilgili hadisin şerhi).

İlave bilgi için tıklayınız:

– KADERİYYE.
– Bizim ne yapacağımız, kaderimizde yazılmış ise, ne suçumuz var? …
– Şerri de Allah mı yaratıyor?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet