Değerli kardeşimiz,

Her hayırlı işte acele etmek ve geciktirmeden yapmak sünnettir. (bk. Tirmizi, Zühd, 3; İbn Mace, Fiten, 28)

Bu dünyada her şey fâni olduğu gibi insan da fânidir, yani geçici bir müddet için burada bulunmaktadır. İnsana verilen müddet ve imkânlar da sınırlıdır, geçicidir. İhsan edilen bu imkân ve zamanı, en kıymetli yerde kullanmalı ve bunun için de acele etmelidir.

Buna göre, her hayırlı işi zamanında yapmak, ama cuma günleri daha fazla hayırlı iş yapmak esas olmalı. Çünkü cuma günü yapılan hayırların sevabı daha çok olduğu gibi, duaların kabul edildiği zamana tevafuk etmesi ihtimali de vardır.

Dinimizin temel kaynakları haddi zatında bizlere her bir günümüzün, daha doğrusu her bir anımızın değerli olduğunu öğretiyor. Zamanı yaratan ve bizlere emanet olarak lütfeden Yüce Rabbimiz, zamanın / vaktin değerlendirildiği ölçüde kıymet kazanacağını haber vermiş. Hz. Peygamber (asm) Efendimiz de zamanın nasıl değerlendirileceğini örnek yaşantısıyla en güzel şekilde ortaya koymuştur.

Önemli olan, işte bu ölçülerle saniyelerin, dakikaların, saatlerin, günlerin, haftaların, ayların, yılların ve bütün bir ömrün Kuran ve sünnet üzere yaşanmasıdır.

Bununla beraber, evlenme kararı vermek, yeni bir iş kurmak gibi hayati konularda, önceden araştırma yaparak, son kararı cuma gecesi istihare edip cuma günü vermek daha uygun olabilir.

Bazı zamanların hususi faziletleri olduğunu Kuran ve sünnet başta olmak üzere dinî kaynaklarımızdan öğreniyoruz. Cuma gününün, haftanın diğer günlerine göre daha faziletli olduğuna dair çok sayıda rivayet ve bilgi bulunmaktadır.

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin ifadesiyle “Güneş’in doğduğu en hayırlı gündür cuma.” (bk. Müslim, Cuma, 18)

Cuma günü yapılan hayırlı işlerin özel kıymeti, kutsiyeti ve makbuliyeti olduğu ve bugünde yapılan amellerin sevabı ve bereketinin katbekat fazla olduğuna dair kaynaklarda epey bilgi bulunmaktadır.

Nitekim bazı fıkıh kaynaklarımızda, nikâh gibi çok önemli konuların cuma gününde yapılmasının faziletine dair bilgiler yer almaktadır. (bk. İanetu’t-Talibîn, 2/105, 3/316; Haşiyetü’l-cemel, 2/217)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet