Değerli kardeşimiz,

Sağlık açısından bir sakıncası yoksa, has undan ekmek yemenin sakıncası olmaz.

Ancak, Hz. Peygamber (asm) Efendimiz hayatı boyunca has undan ekmek yememiştir.

Nitekim Hz. Sehl İbni Sad, Resulullah aleyhissalatü vesselam, Allah’ın kendisini peygamber olarak gönderdiği andan vefat ettirdiği zamana kadar elekten elenmiş has un görmedi, diye haber vermiştir. Hz. Sehl’e:

– Resulullah aleyhissalatü vesselam zamanında siz elek kullanır mıydınız, diye sorulunca, Sehl:

– Resulullah aleyhissalatü vesselam, Allah Teala’nın kendisini peygamber gönderdiği andan vefat ettirdiği ana kadar elek de görmedi, dedi.

Sehl İbni Sad’a:

– Elenmemiş arpa ununu nasıl yiyordunuz, denilince:

– Biz arpayı öğütür ve savururduk. Kepeğin uçanı uçardı; kalanını da ıslatıp hamur yapardık, diye cevap vermiştir.(1)

Bu rivayet Mekke ve Medine halkının o günkü geçim şartlarının oldukça zor ve hayat seviyelerinin de çok düşük olduğunu gösterir. Hz. Sehl İbni Sad, Peygamber Efendimizin (asm) özellikle peygamberlik döneminde elekten elenmiş halis un ve un eleme aleti olan eleği görmediğinden bahsederken daha önce bunları görmediğini değil, kullanmamış olduğunu anlatmak istemiştir. Çünkü Hz. Peygamberin çocukluk ve gençlik döneminde Şam diyarına gittiği bilinmektedir. Orada hem elenmiş un hem de eleğin bol olduğunu pek çok rivayetten öğrenmekteyiz.

Görüldüğü gibi hadisler bize o günkü sosyal hayatı, örf ve adetleri, halkın yaşayışını da öğretmektedir. Bu sebeple hadisler Müslümanların olduğu kadar, gayri müslim ilim adamlarının da inceleme alanı olmaktadır.

Hz. Sehl, Peygamber Efendimizin (asm) bunları görmediğinden bahsederken, hiç görmediğini değil, onları elde etmeye çalışmadığını, sade bir hayatı tercih ettiğini anlatmak istemiştir.

Peygamber Efendimizin (asm) Ehl-i Beyt’ten saydığı ve “annemden sonra annem”(2) diyerek iltifat ettiği Müminlerin Annesi Ümmü Eymen (ra) anlatıyor:

Kendisi unu eleyip, ondan aleyhissalatu vesselam için ekmek yapmıştır. Resulullah (asm): “Bu nedir?” diye sormuş, Ümmü Eymen ise “Bu bizim diyarda yaptığımız bir yiyecektir. Ben, ondan sizin için bir ekmek yapmak arzu ettim.” deyince, Peygamberimiz (asm) de “Şu eleyip ayırdığın kepeği, una geri kat, sonra yoğur ve ekmek yap.” buyurmuşlardır.(3)

Demek ki, Peygamberimiz (asm) has unu değil, kepeğiyle beraber olan unu tercih etmiştir.

Günümüzde yapılan en son araştırmalar ve varılan neticeler ise, Âlemlere Rahmet Efendimizin (asm) bu tatbikat ve tavsiyelerinin ne kadar doğru ve isabetli olduğunun birer canlı şahididir. Buna göre:

1. Esas olan yiyeceklerin ve içeceklerin sade ve sağlıklı olmasıdır.

2. Peygamber Efendimiz (asm), lüks bir yaşayış özlemi içinde asla olmamıştır.

3. Hz. Peygamber (asm), sade ve mütevazı bir yaşayışı tercih etmiştir.(4)

Kaynaklar:

1) Buhârî, Etıme 23.
2) İbn Hacer, İsabe, 4/432.
3) Müslim, Fezaili’s-Sahâbe, 18, bk. Yusuf Kandehlevî, Hayâtü’s-Sahâbe, 2, 314; İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte, 17, H. No: 6984.
4) bk. İmam Nevevi, Riyazü’s-Salihin Tercüme ve Şerhi, H. No: 496.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet