Değerli kardeşimiz,

– Yüz yirmi dört bin peygamberin durumunu tahlil etmek ve hicret olayının hepsinin başından geçip geçmediğini incelemek -takdir edersiniz ki- mümkün değildir. Bununla beraber Kur’an’da geçen peygamberlerin önemli bir kısmının doğrudan veya dolaylı olarak hicret etmeye / yurdunu terk etmeye mecbur olduğunu söyleyebiliriz. Hz. Nuh, Hz. İbrahim, Hz. Lut, Hz. İsmail, Hz. İshak, Hz. Yakub, Hz. Yusuf, Hz. Musa, Hz. Harun, Hz. Eyyub, Hz. İsa, Hz. Muhammed (aleyhimüsselam)’ın -doğrudan veya dolaylı- hicretlerini Kur’an’dan öğrenmek mümkündür. Hz. Zekeriya (as) ve Hz. Yahya (as) zaten dünya yurtlarından sürgün edilmişlerdir.

– Veraka b. Nevfel’in Hz. Peygamber (a.s.m)’e söylediği “Kavmin seni yurdundan çıkaracakları zaman keşke hayatta olsaydım, sana yardım edecektim.” şeklindeki ifadesi ve Hz. Peygamber (a.s.m)’in “onlar gerçekten beni -yurdumdan- çıkaracaklar mı?” şeklindeki sorusuna karşılık, “Evet; Senin getirdiğin hakikatler türü şeyler getiren hiçbir kimse yoktur ki, düşmanlıkla karşılanmış olmasın.” (bk. Buharî, Bed’u’l-Vahy, 3) şeklinde cevap vermesi, bu konuda önemli ipuçları vermektedir. 

– Bir hükmün genel bir yönünü dikkate alarak bir yargıya varmak yanlış değildir. Bu açıdan bakıldığında, hicret olayının peygamberler için mukadder bir serüven olduğunu söylemek de yanlış sayılmaz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet