Değerli kardeşimiz,

Namazın farzlarından biri de “necasetten tahâret”, yani kişinin bedeninde, elbisesinde ve namaz kıldığı yerde namaza engel olacak bir pisliğin bulunmamasıdır.

İslâm dini temizliğe büyük önem vermiştir. Vücut, elbise ve çevredeki necasetin, her bir zerresinin en iyi bir şekilde temizlenmesi arzu edilmektedir. İdeal olan bu olmakla birlikte, böyle bir temizlik her zaman mümkün olmayabilir. Bu sebeple, dindeki kolaylık ilkesinden hareketle, ibadetler için gerekli maddî temizliğin alt sınırını belirlemede ölçüler getirilmeye çalışılmıştır. Bu aynı zamanda, namazın sahih olması için gerekli olan temizliğin alt sınırıdır.

Namazın sıhhatine engel olup olmaması bakımından necasetler ikiye ayrılır:

Necâset-i galîze; ağır necâset anlamına gelmekte olup, insan dışkı ve idrarı, vücudun herhangi bir yerinden akan kan, irin, kusmuk, meni, âdet veya lohusalık kanı; eti yenmeyen hayvanların dışkı, idrar ve salyaları, eti yenen hayvanlardan kümes hayvanlarının pislikleri, akan kan; şarap, leş bu grup necasettendir.

Hanefilere göre, namaz kılanın vücudunda, elbisesinde veya namaz kıldığı yerde bir dirhemden (2,8 gr.) fazla bulunması halinde namaza engle olur. Mayi olması halinde, avuç ayası kadar bir sahayı kaplarsa namaz geçerli olmaz.

Şafilere göre ise, insanın bedenine, elbisesine ve ibadetini eda edeceği mekâna bulaşan necaset az olsa bile giderilmesi gerekir.

Necâset-i hafîfe; hafif olan necaset anlamına gelmektedir. At ve kümes hayvanları dışındaki eti yenen ehlî hayvanların dışkı ve idrarları ile kuşların pislikleri bu tür necasettendir. Bunların beden veya elbisenin 1/4’inden fazlasına bulaşması halinde namaz geçerli olmaz. Bundan az ise namaz kılmak caiz olmakla birlikte mekruhtur.

İnsanın bedeninde, elbisesinde veya namaz kılacağı yerde namaza engel olmayacak kadar az pislik bulunmasıyla namazın sahih olacağı düşüncesiyle, temizliği ihmal etmek yanlıştır. Bu pislikleri tamamen temizlemek mümkün iken bunlarla namaz kılmak mekruhtur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet