Değerli kardeşimiz,

1. Kuran kelimelerinin farklı okunuşunu ifade eden kıraat farklılıkları kendi içinde yapısal farklılıklar arz eder. Bu birikim içerisindeki bazı okumaların bir kısmı kelimenin sadece fonetik / telaffuz farklılığıdır ki, burada kelimede herhangi bir format değişikliği olmaz sadece ses farklılığı olur. Diğer bazıları ise gramatik farklılıklar diye tanımlayabileceğimiz nahvi-sarfi farklılıklardır ki, bu okumalarda kelimenin cümle içindeki gramatik yapısında veya kelimenin bizatihi fiziki yapısında birtakım değişiklikler söz konusu olur. Bu da her iki okumanın farklı anlamlar içeriğini gösterir.

Dolayısıyla gelenek içerisinde müellifler bu tür okumaların her ikisinin de ayet olduğunu kabul ederler.

Kelimede var olan ve mana değişikliğine sebebiyet veren bu okumalardaki anlam farklılığı tezat değil tenevvü farklılığıdır. Yani bu manalar helali haram edecek veya haramı helal edecek farklılıklar değil, ayette anlam zenginliğine neden olan farklılıklardır.

2. Ehl-i sünnetin kabul etmeyip diğer mezheplerin kabul ettiği okumalar sahih kıraatler üzerinden söz konusu değildir. Yani Şia’nın aşırı grupları hariç Müslüman toplum Hz. Osman’ın istinsah ettirmiş olduğu Mushaf üzerinde ittifak hâlindedir.

3. Kıraatler üzerinden tarihsel süreçte bu tarz hiçbir tartışma yaşanmamıştır. İlk tartışma neticesinde Hz. Osman ümmeti tek bir Mushaf etrafında toplayarak bu sorunu çözmüştür. Daha sonraki süreçte ise kıraatler üzerinden yetkin olmayanların çoğalması üzerine düzenleme çalışmaları yapılmıştır. Toplumları, mezhepleri şiddete ve kavgaya sürükleyecek tarihte hiçbir kıraat tartışması veya mücadelesi olmamıştır.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet