Değerli kardeşimiz,

İmam Azam Ebu Hanife’nin sihir yapan kişinin küfre düşeceğine dair bir ifadesi, kendisine nispet edilen eserlerinde geçmemektedir.

Sihir;Allah Teala’dan başkasını yücelten ve kainatın kaderini kendi elinde bulundurduğunu iddia etmek anlamına geldiği şeklinde tanımlayan bazı fakihler, hangi amaçla olursa olsun sihir yapmanın küfür olduğunu belirtmişlerdir. Bunu bir Müslüman yaparsa irtidat etmiş olur. Zira sihir Allah’tan başkasını tazim eden kelimelerdir. Malikilerin bu görüşü daha sık dile getirdiği görülmektedir.

Bir diğer görüş ise, eğer sihir yapılırken Allah’tan başkası tazim edilmiyorsa, haram olmakla birlikte sahibi tekfir edilmez, kafir olmaz. (Abdurrahman Ceziri, İslam Fıkhı, 8/3535 vd., Çağrı Yayınları, İstanbul 1992)

Bu açıklamaya dikkat edilirse, sihri öğrenmenin veya yapmanın kişiyi dinden çıkaracağını söyleyen alimler, sihir kelimesine verdikleri manadan dolayıdır. Zira bu alimlerimiz sihir kelimesine, “Allah Teala’dan başkasını yüceltmek ve kainatın kaderini kendi elinde bulundurmak” manası yüklemişler ve bu manaya göre hüküm vermişlerdir. Yoksa sihir yapmanın haram olduğunu bilen ve her şeyin kaderinin Allah’ın kudretinde olduğunu kabul eden bir Müslümanın küfre girmeyeceğini o alimlerimizin de ifade edecekleri anlaşılıyor.

Nitekim İbn Abidin de sihrin bütün ilim ehlince haram olduğunu, sadece sihri yapmanın helal olduğuna itikat etmenin küfür olacağını söyler. (İbn Abidin, 4/240)

Netice itibariyle İmam Azam Ebu Hanife’nin sihir yapan kişinin küfre girdiğini söylediğine dair bir bilgi yoktur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet