Değerli kardeşimiz,

Duaların sonunda “amin” denir. “Amen” kelimesi ise Hristiyanlar tarafında amin anlamında kullanılır.

Amin; öyle olsun, duamızı kabul et, çok doğru anlamında dualardan sonra söylenen söz. Özellikle namazda Fâtiha’nın bitiminden sonra söylenmektedir. Arapça’da isim-fiil olarak kabul edilen kelimelerdendir. Kelimenin İbranice olduğu kânaatleri vardır. Zira aynı kelimeyi “amen” şeklinde kullanan Yahudi ve Hristiyanlar bunun Süryânîce “âmin” kelimesinden geldiğini ifade etmektedirler. Bu kelime namazda zikredilmekte ise de, Kur’an’dan olmadığı bilinmektedir. Hz. Peygamber (s.a.s.) ise, namaz’da Fatiha Suresi’nin okunması bittikten sonra “âmin” denmesini özellikle emretmiştir. Şöyle ki:

“İmam, Fatiha’yı tamamlayıp âmin dedikten sonra siz de,“âmin” deyiniz. Kimin bu sırada “âmin” demesi meleklerin o anda “âmin” deyişi ile aynı ana rastlarsa geçmiş günahları affolunur. “ (Müslim, K. Salat, 72; Ebû Dâvud, Salat, 167-168; Tirmizî, Mevâkîttü’s-Salat, 116).

Bu hadislere göre namazda Fatiha’dan sonra “âmin” demek sünnettir. İmam-ı A’zam’a göre, “âmin” gerek imam ve gerekse cemaat tarafından hafiyyen (sessizce); İmam-ı Şâfiî ve Ahmed b. Hanbel’e göre açık ve imamla birlikte söylenmesi sünnettir. (Sünen-i Ebû Dâvud Tercüme ve Şerhi, İstanbul 1988, III/470-474).

(bk. Şamil İslam Ans., ÂMİN md.)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet