Değerli kardeşimiz,

İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor: “Resulullah aleyhissalatu vesselam buyurdular ki:

“Allah’a dua edince avuçlarının içini açarak dua et, ellerinin sırtlarıyla dua etme. Duayı bitirince avuçlarını yüzüne sür.”

Hz. Aişe (radıyallahu anhâ) anlatıyor:

“Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselam) yatağına girdiği zaman, ellerine üfleyip Muavvizateyn’i (Felak ve Nas sureleri) ve Kulhüvallahu ahad’i okur, ellerini yüzüne ve vücuduna sürer ve bunu üç kere tekrar ederdi. Hastalandığı zaman aynı şeyi kendisine yapmamı emrederdi.” [Buharî, Fedâilu’l-Kur’ân 14, Tıbb 39, Da’avât 12; Müslim, Selâm 50, (2192); Tirmizî, Da’avât 21, (3399); Ebu Dâvud, Tıbb 19]

Hz. Ömer (ra)’ın rivayetinde:

“Resul-i Ekrem ellerini duaya kaldırdığı zaman yüzüne sürmeden salıvermezdi.”(Tirmizî, Da’avât, 11)

Bu rivayet, duadan sonra ellerin yüze sürülmesinin meşruiyetini gösterir. Bazı âlimler şöyle bir mütâlaada bulunmuştur:

“Allah Teâlâ, dua edeni hiçbir zaman boş çevirmeyip, kendisi için kalkan ele bir rahmet ulaştırdığına göre, ondaki rahmetin en şerefli ve tekrime en elyak organ olan yüze sirâyet ettirilmesi münâsiptir.”

Duânın sonunda elin yüze çalınması (sürülmesi) teberrük içindir. Yani, dua ile ellere inmiş olan rahmet eserleri, sürmek suretiyle yüze ulaştırılmış olur. (bk. Prof. Dr. İbrahim Canan, Kütüb-i Sitte)

Duadan sonra ellerin yüze sürülüp sürülemeyeceği konusunda farklı görüşler olmakla beraber, Kadı Ebu Tayyıp, Ebu Muhammed el-Cuvaynî, İbn Sabbağ, el-Mütevellî, Şeyh Nasr ve Gazalî bunun müstahap olduğu görüşündeler. (bk. Nevevî, El-Mecmu’da, 3/501)

Alimler arasında farklı görüşlerin olduğu bir konuda, insanların birbirlerini yanlış yapmakla suçlamaması gerekir. Zaten fezail-i âmalde zayıf hadislerle amel edilebileceğine dair, alimlerin görüş birliği vardır.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet