Değerli kardeşimiz,

Hz. Peygamber (asm)’in isimleri yanında, onu tanıtan unvan ve vasıfları da vardır. Örneğin, Kur’an’da ona Muhammed ve -İncil’den naklederek- Ahmed ismi veridliği gibi, beşir (müjdeleyici), nezîr (uyarıcı) unvanları da verilmiştir. Kur’an’daki değişik vasıflarından tutun ta hadislerde yer alan bazı vasıflara kadar, pek çok isim ve unvanlara dayanarak Hz. Muhammed (asm)’in yüz civarında isminin olduğunu söyleyen alimler vardır.

Bu isimlerden Muhammed, Mahmud, Hâmid, Hamîd, Ahmed, isimlerri meşhurdur. Bunların her biri, aynı zamanda onun bir unvanı, bir vasfıdır. Bunların hepsi hamd kökünde birleşmekte ve onun rabbini öven, Rabbi ve melekler tarafından övülen bir insan olduğuna işaret etmektedir.

Evet, Muhammed, en çok övülen, övgüye layık görülen manasınadır.

“Sen muhakkak ki büyük bir ahlak üzerindesin.” (Kalem, 68/4)

mealindeki ayet, onun Allah tarafından nasıl övülmüş Muhammed olduğunu göstermektedir.

Ahmed ise, herkesten çok rabbine hamd eden kimse demektir. Hz. Muhammed (asm)’in en yakından, en büyük selam ve tahiyyelerini Allah’a sunduğu yer miraçtır. En fazla hamd ettiği bu yerde Ahmed unvanını almıştır. Nitekim Bediüzzamana Hazretleri de “Mirac-ı Muhammedî” tabiri yerine “Mirac-ı Ahmediye” ifadesini kullanmayı tercih etmiştir.

İşte Hz. İsa (as) da göklere çıkarılarak bir nevi miraca mahzar olan bir peygamber olarak, bu ortak paydada buluştuğu Peygamberimiz için Ahmed ismini kullanmıştır.

Dikkate şayan bir tevafuktur ki, İncil kelimesinin ebced değeri 53 olduğu gibi, Ahmed kelimesinin ebced değeri de 53’tür. Demek ki, İncil kelimesine en münasip isim Ahmed’dir.

Bir rivayete göre Peygamberimiz (asm) şöyle buyurdu:

“İsmim Kur’an’da Muhammed, İncil’de Ahmed, Tevrat’ta ise Ahyed’dir. Bana Ahyed isminin verilmesi, ümmetimi cehennemden uzaklaştırmamdan ötürüdür.” (Kenzu’l-ummal, h. no: 1021).

Muhammed ile Ahmed isimlerinin manasını yukarıda arz etmiş bulunuyoruz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet