Değerli kardeşimiz,

Öncelikle ifade edelim ki, “âmin”, Yüce Allah’ın kabul etmesini temenni amacıyla duanın sonunda söylenen sözdür.

Peygamberimiz (asm) duanın sonunda “âmin” denilmesini tavsiye etmiştir. (Müslim, Salat, 62, 87; Buhari, Ezan, 111; İbn Mace, İkame, 14)

Hanefi ve Maliki mezheplerine göre Fatiha’nın sonunda “âmin” kelimesinin gizli söylenilmesi sünnettir. Bu konuda imam, cemaat ve yalnız başına kılan erkekler veya kadınlar arasında herhangi bir fark yoktur. Yine kıraatin gizli veya açıktan yapılması arasında da bir fark yoktur. Her durumda gizli söylemek sünnettir. (İbn Abidin, Reddü’l-muhtar, I, 475-476; Ebu Abdillah el-Hureşi, Şerhu Muhtasarı Halil, 1/282; Ahmed Meyare, ed-Dürrür’s-Semin, 1/299)

Şafii ve Hanbeli mezheplerinde ise, namazda “âmin” demenin hükmü kıraatin gizli veya açıktan yapılmasıyla ilgilidir. Gizli okunan yerlerde “âmin” kelimesi de gizli söylenir; açıktan okunan yerlerde de “âmin” kelimesi açıktan söylenir. (Şirazi, el-Mühezzeb, I, 245; İbn Kudame, el-Muğni, II, 162)

Kadınların Fatiha okunduktan sonar “âmin” demelerine gelince; kadınlar, sadece kadınlardan oluşan bir cemaatle namaz kılıyorlar veya yalnızca kocalarıyla ya da sırf mahremi olan erkeklerle birlikte namaz kılıyorlar ise, açıktan okunan yerlerde de “âmin” kelimesini açıktan söylemelerinde sakınca yoktur. Kendilerine nikah düşen erkeklerin bulunduğu yerlerde “âmin” kelimesini açıktan söylemezler. (Nevevi, Mecmu, 3/371, 390; İbn Kudame, Muğni, 3/38)

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet