Değerli kardeşimiz,

– Cellatlık mesleği, fıtratın gereği olarak kalbin kasvetine sebebiyet verdiği kesindir. Bu açıdan arzu edilen bir meslek olmadığı da kesindir.

– Bununla beraber, Allah’ın hükmünün yerine getirilmesi gereken bir yerde infaz işlemini gerçekleştiren birilerinin de olması zorunludur. Bir açıdan bir devletin uygulaması gereken bir farz-ı kifâyedir. Çünkü böyle bir görevi üstelenen kimse olmadığı zaman, Allah’ın hükmünün icrası da söz konusu olmaz.

– Cellatlığın bir tehlikesi de, şayet mahkuma karşı bir husumeti varsa, garaz damarının devreye girmesidir. Halbuki sırf Allah için uygulanması gereken bir infaz muamelesinde, şahsî duyguların ortaya çıkması, adaletin mahiyetini altüst eder. İslam’da ihlas ve samimiyet esastır.

– Savaş esnasında kendisini öldürmeye çalışan hasmını yere sermiş ve onu öldürmek üzere olan Hz. Ali (ra), hiddete gelip fazla işkence etmeden bir an önce öldürmesini sağlamak için yüzüne tüküren hasmını öldürmekten vazgeçmesi, “Seni Allah için öldürecektim, bana hakaret edince nefsim devreye girdi, onun için seni öldürmekten vazgeçtim.” (Şemseddin Sivasi, Menakıb Osmanlıcası, s, 294) demesi, ve bu tavrıyla hasmının iman etmesine vesile olması, İslam’ın mensuplarından her zaman istediği bir tavırdır. Cellatların her zaman bu tavrı korumaları oldukça zor görünmektedir.

– Bir şey daha var ki, zalim yöneticilerin haksız yere öldürmek istediği masum kimselerle ilgili zalim kararlarını -bile bile- infaz etmekten çekinmeyen bir cellat, “katil” damgasını yemekten kurtulamaz.

– Kabirlerinin gizli tutulmasının sebebi, infaz edilen kimselerin yakınları tarafından çıkarılıp cesedine hakaret etme ihtimalinin yanında, onların yanında defnolmak istemeyen halkın bu arzusuna karşı bir tedbir de olabilir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet