Değerli kardeşimiz,

1. Bir şeyin yanlış olması, o kişinin her şeyinin de yanlış olacağı anlmına gelmez. Bir kumarbaz, pekala doğru sözlü olabilir. Kumarbazlığı haramdır, ancak doğru olmak ise farzdır. Birinin hesabı ayrıdır, diğerinin de mükafatı başkadır.

2. İman bir bütündür. Birine iman etmek diğerlerine de iman etmeyi gerektirir. Allah’a iman eden onun kitaplarına ve diğer iman esaslarına da iman etmesi gerekir. Bu nedenle “sosyalistim” diyen birisinin iman problemi yoksa ve iman esaslarının hepsine iman ediyorsa, o kişi mümindir.

3. Komünistim diyen birisi İslami esasların geçersiz olduğunu söylüyorsa, imanı olsa bile gayri müslim denilebilir.

4. Bazen söz küfür görünür, ancak sahibini kâfir yapmaz. Örneğin “Ben yarattım.” sözü görünüşte küfürdür. Ancak bunu söyleyenin niyeti kendine “ilahlık” vermek değildir. Yeni bir şey yapmak ve icad etmek demektir. Bu nedenle de bu sözü söyleyen kimse kâfir de olmaz sorumlu da olmaz.

5. Eğer komünistim diyen kimse imansızlığı niyet etmiyor ve İslam’ın esaslarını da inkâr etmiyorsa, o mümin ve Müslümandır. Aksi takdirde niyetini ve düşüncesini sorarak karar vermek gerekir.

6. Komünizm rejiminde olan bir Müslüman da İslam dininin ferdi planda yaşayabilir. Namaz, oruç, hac vb. ferdi planda olan ibadetlerini yapmakla mükelleftir.

Bir felsefe, bir dünya görüşü ve siyasal bir hareket olarak komünizm ile İslâm tam bir karşıtlık içindedir. Bu karşıtlığın temelinde evreni var eden yaratıcı güç konusundaki farklı inançları yatar. İslâm’a göre evreni ve insanı Allah yaratmıştır. Komünizm ise evreni ve insanı maddenin, Allah’ı da insanın yarattığını söyler.

İslâm evrenin işleyiş yasalarını, insan ve toplum hayatını düzenleyen kuralları Allah’ın koyduğuna inanırken komünizm tüm olayların belirleyicisi olarak maddenin diyalektik yasalarını kabul eder. İslâm’a göre insan içinde ilâhî bir öz taşır ve dünyaya Allah’ın halifesi sıfatıyla, maddi dünyaya egemen olan ilâhi düzeni insan ve toplum hayatında da egemen kılma göreviyle gelmiştir.

Komünizm ise, insanın özünün madde olduğunu maddi çevrenin bir ürünü olarak var olduğunu ve maddenin diyalektik yasalarına uygun biçimde iradesizce hareket eden bir araç olduğunu savunur. Kısaca İslâm ve komünizm insanın önünde açılan ve ancak birinin inkarı ile diğerini kabul etmenin mümkün olabildiği iki karşıt yoldur. İkbal’in deyişiyle hem İslâm, hem de komünizm insandan söz eder ve onu kendine çağırır. Ama komünizm insanı Allah’tan toprağa çekmek için sancılanırken, İslâm tersine topraktan Allah’a yükseltmek amacını güder.

Bu günlerde komünizmin düşünce ve devlet sistemi olarak iflas ettiği; buna öncülük eden Sovyetler Birliği tarafından pratiğiyle birlikte ilan edildi. İnsanlığa mutluluk getiremeyen bu ilkel düşünce bir yüz yıl dahi varlığını sürdüremeden sona erdi.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet