Değerli kardeşimiz,

– Evvela, septik veya sofestaî felesefcilerin durumu bellidir. Akılları pek çok şeye ermediği için, akıldan istifa etmişlerdir. Aklı başında insanların onların sözlerine değer vermesi mümkün değildir. Onlara göre hiçbir sabit hakikat yoktur, kendileri de yok hükmündedir. 

– İkincisi, duyu organlarının bazen ve bazı konularda yanıldıkları bilim çevreleri tarafından olduğu kadar, diğer insanlar tarafından da bilinmektedir. Örneğin, sıcak sudan çıkardığımız elimizi hemen soğuk suya batırırsak onu da sıcak sanabiliriz. Renk körlüğüyle bazen renkleri karıştırtabiliriz. Serabı su zannedebiliriz. Su içindeki doğru bir çubuğu eğri görebiliriz. 

Fakat bunlardan hiçbiri sabit hakikatların varlığını gölgeleyecek durumlar değildir. Çünkü, evrende binlerce hakikat bu septiklerin safsatalarını yüzlerine çarpmaktadır. Örneğin, bu gün bir kadının gebe olup çocuk duğurması olayı hakkında hangi akıl sahibi tereddüt edebilir. Çok önceden güneşin veya ayın ne zaman tutulacağını haber veren bilimin tasdik edilen bu haberinde nasıl tereddüt edebiliriz? Binlerce fennî keşiflerin ortaya koyduğu binlerce hakikatin varlığı, bizim de binlerce defa tekrar tekrar gördüğümüz, günlerin, gecelerin, mevsimlerin, soğukların, sıcakların, doğumların, ölümlerin,  karanlığın, aydınlığın varlığında tereddüt eden insan değil hayvan da olamaz. 

– Üçüncüsü, o akılsız filozoflardan başka, hangi meslekten olursa olsun, bütün insanlar varlıktaki hakikatlerin varlığına, bu hakikatlerin sabit olduğuna, kolektif aklın kabul ettiği şeylerin doğru olduğuna inanırlar. Onların bu ittifakı, septiklerin yanlış olduklarının çok açık bir belgesidir.

Bugün herkes biliyor ki, akıl sahibi kimseler ile zeka özürlü olan kimseler arasında, söz, fiil ve davranış bakımından yerden göğe fark vardır. Bu fark, sağlam aklın kabul ettiği hükümlerin doğruluğunu göstermektedir.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet