Değerli kardeşimiz,

Bahira,  Hz. Peygamber (asm)’in henüz çocukken Suriye’de görüştüğü rivayet edilen rahiptir.

Ârâmî dilinde “seçilmiş” manasına gelen Bahîrâ kelimesini unvan olarak alan bu rahibin asıl adı Sergius‘tur. Kaynaklarda kendisinin Abdülkays kabilesine mensup olduğu zikredilmekte, Zühri’ye nisbet edilen bir rivayette ise Teymâ Yahudilerinden olduğu ve sonradan Hristiyanlığı kabul ettiği nakledilmektedir.

Süryani rahiplerden olan Bahira, kendi döneminin ilimlerine vakıf bir zattı. Hz. İsâ’nın ulûhiyetini reddettiğinden diğer rahiplerin hışmına uğramış; bağlı bulunduğu manastırın reisi tarafından kovulmuştu. Bunun üzerine Bahîra, Busra civarında bir manastıra çekilmişti. Yanında kilisenin ileri gelenlerince nesilden nesile intikal eden “el-Enbâ” isminde bir kitap bulunuyordu ki bu kitapta Arabistan’da gelecek son peygamberin vasıfları anlatılıyordu. (bk. Tecrid-i Sarîh Tercemesi, VI, 525-526).

İbn Hacer, İbn Mende ve onu takip eden Ebü Nuaym el-İsfahânî’nin Bahîrâ’yı sahâbî kabul ettiklerini belirttikten sonra, onun Hz. Muhammed’i peygamber olduktan sonra gördüğüne dair bilgi bulunmadığını ileri sürerek bu görüşe katılmadığını açıklar. Ayrıca Hz. Peygamber’in (asm) yirmi beş yaşlarında iken Hz. Hatice’nin ticaret kervanıyla Suriye’ye yaptığı ikinci seyahatte Bahîrâ’yı bir daha ziyaret ettiğine dair rivayetler bulunduğunu zikreder. Halebî ise Hz. Muhammed’in (asm) Ebû Bekir ile Bilâl’in de bulunduğu bu İkinci seyahatte karşılaştığı rahibin Bahîrâ değil onun halefi Nestûrâ olduğunu, bazı kaynakların bu iki hadiseyi karıştırıp bir vak’a gibi zikrettiklerini, Müslüman olmayan bu iki rahibin fetret ehlinden sayılmaları gerektiğini belirtir. (bk. TDV. İslam Ansiklopedisi, Bahira md.)

İlave bilgi için tıklayınız:

– BAHÎRA

– Fetret ehlinin sorumluluğu var mı?

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet