Değerli kardeşimiz,

Cevap 1:

Hz. İsmail aleyhisselamın avcılığı ve atları evcilleştirmesi

İsmail (as) Cürhümlülerin çocukları ile beraber büyümüş ve onlardan ok atmayı ve avcılığı öğrenmişti. Delikanlı çağında öyle mahir bir yiğit olmuştu ki attığını vururdu. Bu nedenle Eşlem kabilesinden bir grup ok yarışı için geldiklerinde Peygamberimiz (asm) onları teşvik etmiş ve “Ey İsmail oğulları! Sizin atanız İsmail de çok mahir bir okçu idi!”(1) diye onları övmüştür.

Cürhümlüler av ile geçinirlerdi. İsmail (as) da onlarla beraber çıkar avlanırdı.(2)

Ayrıca Hz. İsmail’in (as) annesine Cürhümlülerin verdiği yedi keçiden türeyen bir de sürüsü olmuştu ve bunların çobanlığını ve bakımını yapmaktaydı. Hz. İsmail’in (as) davarı harem sınırı dışına çıkmazdı.(3)

Yüce Allah Hz. İsmail’e (as) atları yakalayıp evcilleştirmeyi ilham etti. O zamana kadar atlar evcil değildi ve binek hayvanı olarak kullanılmazdı. Bu nedenle atları evcilleştirerek ata bine ilk insan Hz. İsmail (as) olmuştur. Hz. İsmail’in (as) ehlileştirdiği atlar gündüz dağlarda ve vadilerde yayılır, akşam olunca Hz. İsmail’in (as) evinin önünde toplanırlardı. Bu nedenle peygamberimiz (asm) “At edininiz! Onu miras olarak evlatlarınıza bırakınız. Zira atlar size babanız İsmail’in mirasıdır.” buyurmuşlardır.(4)

Bir başka hadislerinde de “Kıyamete kadar hayır ve bereket atların alınlarındaki perçemine bağlıdır.”(5) buyurmuşlar ve atlarda hayır ve bereket olduğunu haber vermişlerdir.

Cevap 2:

İsmail (as) Cürhümlülerden öğrendiği Arapçayı çok fasih ve güzel bir şekilde konuşurdu. Nitekim sahabeler Peygamberimize (asm) “Siz çok güzel ve fasih bir şekilde Arapça konuşuyorsunuz. Bunu nereden öğrendiniz?” diye sordukları zaman Peygamberimiz (asm) “Arapça bozulmaya başlayınca Cebrail (as) bana babam İsmail’in (as) lügatini onun konuştuğu gibi yeni ve fasih bir surette öğretti.” buyurmuşlardır.(6)

İsmail’e (as) kadar peygamberlerin dili Süryanice ve İbranice idi. Nitekim Âdem (as), Şit (as), İdris (as) ve Nuh (as) Süryanice konuşurlardı. Tufandan sonra da Babil halkı Süryanice konuşurlardı. İbrahim (as) da Süryanice konuşurdu. Ancak Allah’ın emri le Nemrud’un yanından ayrılıp Fırat’ı geçince Nemrud’un askerlerinden kurtarmak için Allah İbrahim ve yanındakilerin dilini İbranice’ye çevirmişti.(7) İsmail (as) ise Arapça konuşuyordu.(8)

Kaynaklar:

1) Buhârî, Cihad, 78; Enbiya, 12; Menâḳıb, 4; Ahmed b. Hambel, Müsned, 4/50.
2) Salebî, Arais, s. 83.
3) Ezrakî, Ahbaru Mekke, 1/128.
4) Yakubî, Tarih, 1/221; Ebulfida, El- Bidaye ve’n-Nihaye, s. 192.
5) Buhari, Cihad, 43, 44; Müslim, İmaret, 98; Tirmizi, Cihat, 19; Nesai, Hayl, 7.
6) Aliyyu’l-Muttaki, Kenzu’l-Ummal, 11/490. Bu rivayet zayıftır.
7) Aliyyu’l-Muttaki, Kenzu’l-Ummal, 16/132; İbn-i Saad, Tabakat, 1/50.
8) bk. M. Asım Köksal, Peygamberler Tarihi, 1/190-191.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet