Değerli kardeşimiz,

Öncelikle ifade edelim ki, Allah, yapılan her duaya sevap verir. Ancak duanın ruhu ihlastır, ihlas ise sadece Allah emrettiği için ve Allah’ın rızası için yapmaktır.

Ayrıca duanın makbul olmasının bazı şartları vardır, bu şartlara da riayet etmeliyiz.

Nasıl ki, “şu araba şu kadar hız yapar” denildiğinde, o arabanın ilgili hızı yapabilmesi için, arabanın bütün aksamının sağlam, yolun ve hava şartlarının uygun olması kadar şoförün de uzman olması gerektiği gibi, “şu duayı okuyan şu kadar sevap alır”, dilekleri yerine gelir denildiğinde de bunun belli şartları olduğunu ve onlara da uyulması gerektiğini unutmayalım.

Sorunuza gelince:

Evet, bu anlamda zayıf bir hadis-i şerif vardır.

İbni Mesud (ra)’dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte Resulullah (asm) şöyle buyurmuştur:

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ تَعَالَى عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ قَالَ هَؤُلَاءِ

الْكَلِمَاتِ لَيْلَةَ عَرَفَةَ أَلْفَ مَرَّةٍ لَمْ يَسْأَلِ اللهَ شَيْئًا إِلَّا أَعْطَاهُ إِيَّاهُ لَيْسَ فِيهِ إِثْمٌ وَلَا قَطِيعَةُ رَحِمٍ؛ سُبْحَانَ

اللَّهِ الَّذِي فِي السَّمَاءِ عَرْشُهُ، سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي الْأَرْضِ مَوْطِتُهُ، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْبَحْرِ سَبِيلُهُ،

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ، سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي النَّارِ سُلْطَانُهُ، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْهَوَاءِ

رَحْمَتُهُ، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْقُبُورِ قَضَاؤُهُ، سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاءَ، سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي وَضَعَ

الْأَرْضَ، سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي لَا مَنْجَا مِنْهُ إِلَّا إِلَيْهِ.

Her kim Arefe gecesi (veya günü) şu kelimeleri bin kere söylerse içinde bir günah veya akrabayla ilişkiyi kesme mahiyetinde bir istek bulunmaması şartıyla o kişi Allah Teâlâ’dan ne isterse, mutlaka onu kendisine verir.

(O kelimeler de şunlardır:)

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي السَّمَاءِ عَرْشُهُ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي الْأَرْضِ مَوْطِتُهُ

سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْأَرْضِ حُكْمُهُ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي الْبَحْرِ سَبِيلُهُ

سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي النَّارِ سُلْطَانُهُ

سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْقِيَامِةِ عَدْلُهُ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي فِي الْهَوَاءِ رَحْمَتُهُ

سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي فِي الْقُبُورِ قَضَاؤُهُ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاءَ

سُبْحَانَ اللهِ الَّذِي وَضَعَ الْأَرْضَ

سُبْحَانَ اللَّهِ الَّذِي لَا مَنْجَا وَلَا مَلْجَأَ مِنْهُ إِلَّا إِلَيْهِ

Subhânallâhillezî fissemâi arşuh.
Subhânallâhillezî fil ardı mevtıuh.
Subhânallâhillezî fil ardı hukmüh.
Subhânallâhillezî fil bahri sebîluh.
Subhânallâhillezî fil cenneti rahmetüh.
Subhânallâhillezî finnâri sültânuh.
Subhânallâhillezî fil qıyâmiti adluh.
Subhânallâhillezî fil hevâi rahmetüh.
Subhânallâhillezî fil qubûri qadâuh.
Subhânallâhillezî rafeassemâ’.
Subhânallâhillezî ve daal ard.
Subhânallâhillezî lâ mencâ ve lâ melce-e minhu illâ ileyh.

Meali:

Arş’ı semada olan Allah’ı tesbih ederim.
Kudreti(nin eserleri) yerde olan Allah’ı tesbih ederim.
Denizde yolu olan Allah’ı tesbih ederim.
Rahmeti cennette olan Allah’ı tesbih ederim.
Kahir saltanatı ateşte olan Allah’ı tesbih ederim.
Adâleti kıyamet gününde (zuhur edecek) olan Allah’ı tesbih ederim.
Rahmeti (yağmuru ve rızkı) havada olan Allah’ı tesbih ederim.
Hükmü (ölüm fermanı) kabirlerde (açığa çıkmış) olan Allah’ı tesbih ederim.
Semayı (direksiz) yükseltmiş olan Allah’ı tesbih ederim.
Yeri döşemiş olan Allah’ı tesbih ederim.
Kendisinden kurtuluş (için kaçış) yine ancak Kendisine olan Allah’ı tesbih ederim.”

İlave bilgi için tıklayınız:

– İbadetlere vadedilen netice ve sevaplara kavuşmanın şartları …

Kaynaklar:

– İbnü Ebî Şeybe, el-Musannef, rakam:30442, 15/386.
– Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, 7/300.
– Ebu Yalâ, Müsned, no: 3564, 3576.
– Taberânî, el-Mu’cemü’l-kebîr, no: 10554, 10/227.
– Kastallânî, Levâmi’u’l-envâr, s. 294.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet