Değerli kardeşimiz,

– İnanmak demek, bilerek, inanarak bir şeyin varlığına veya yokluğunu kabul etmek anlamına gelir.

Bu zaviyeden meseleye bakıldığı zaman, “istemeden inanmak” diye bir şey mümkün değildir. Örneğin, eğer siz gerçekten cinlerin varlığına inanıyorsanız, onlardan korktuğunuz için onların yokluğuna inanamazsınız; tersi de öyledir. Cinlerin gerçekten var olduğuna inanmadığınız halde, inkâr etmenizden dolayı onlardan zarar göreceğiniz korkusuyla cinlerin varlığına inanamazsınız.

– İnanmak, bildiğinize kanaat etmek demektir. Örneğin, gözünüzle gördüğünüz güneşin varlığına kanaatiniz tamdır. Güneşin size binlerce zararı da olsa onu inkâr edemezsiniz. Çünkü varlığını biliyorsunuz.

Bunun gibi eğer siz gerçekten vicdanınız, aklınız ve kalbinizle Allah’ın varlığına inanıyorsanız, onun hakkındaki tasavvurunuz ne olursa olsun siz onu inkâr edemezsiniz. Çünkü kesin olarak var olduğunu bildiğiniz bir şeyi inkâr etmek, yapmacık bir komiklik olur. Veya mantık dilinde bir “mükabere” (bilerek kabul etmemek) tarzında olur ki, kişinin kalbindeki bilgisine rağmen farklı bir boyutu dışa yansıtma çabası olarak değerlendirilir.

– Sorudaki diğer bir nokta, Allah’ı -haşa- zalim bilmek.. Bu tasavvur imanla bağdaşmaz. Zalim bir yaratıcıya iman, etmek Allah’a iman etmek manasına gelmez.

Bir kimsenin Müslüman olması için Kur’an’da tanıtıldığı şekilde Allah’a iman etmesi gerekir.Kur’an’da Allah’ın asla haksızlık etmeyeceği ifade edilmiştir. Kur’an’a aykırı olarak, Allah’ın bir cisim olduğunu düşünerek ona iman eden kimsenin Müslüman bir mümin olması mümkün olmadığı gibi, Allah’a herhangi noksan bir sıfat isnat ederek iman etmek de kabul edilen bir iman değildir.

– Unutmayalım ki, Allah kalbimizden geçenleri de bilmektedir. Bu sebeple Allah’a karşı kurnazlık eden, ahmaklığını ortaya koymuş olur…

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet