Değerli kardeşimiz,

Allah Hz. Peygamber Efendimiz (asm)’den razı olduğu halde, ona her zaman salavat getirdiğimiz gibi, sahabeye de “Allah razı olsun” deriz.

Bu salavat ve duaların önemli hikmetlerinden bazıları şöyle sıralanabilir:

a) Kullarla Allah arasında en güçlü iletişim aracı ubudiyet ve duadır. “Deki: Duanız olmasa Rabbim ne diye size değer versin ki!”(Furkan, 25/77) mealindeki ayette bu hikmetin altı çizilmiştir.

b) En makbul dualardan biri, müminlerin “zahr el-gayb” yani birbirinin gıyabında dua etmeleridir. Sahabelere yapılan dualar bu tür makbul dualardandır. 

c)Dualar, bir ibadet olarak duayı yapan kimseye sevap kazandırır. “Bir salavat getirine Allah on salavat / rahmet verir.” manasındaki hadisin ifadesinden bunu anlamak mümkündür. (bk. Nesaî, el-Fadlu fi’s-salatı ala’n-Nebî, 55)

Salavat ve sahabeye yaptığımız dualarımızda sevap cihetiyle böyle bir hissemiz de vardır.

d) Güneş ve ayın tutulması esnasında kılınan namazlar ve yapılan dualar, onların açılması için değil, ibadetin birer vakti olduğu içindir.

Hz. Peygamberin (asm) ismi zikredildiğinde ve sahabeden söz edilirken, yapılan salavat ve dualar -onlardan Allah’ın razı olmasını temin etmek için değil-vakti gelmiş bir ubudiyet olduğu içindir.

e) Allah’ın rahmeti ve rızasının sonsuz mertebeleri vardır. Salavat ve dualarla bu mertebelerin en yükseğine çıkmalarını temin edebilir.

f) Salavat getirmek ve sahabeye dua etmek, bizim kendimiz için önemli bir vecibedir. O da Hz. Peygambere (asm) ve onun fedakar arkadaşlarına karşı beslediğimiz sevgi ve saygının bir ölçüsü olmasıdır. Ne kadar salavat ve dua olursa, o kadar sevgi ve saygı gösterilmiş olur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet