Değerli kardeşimiz,

– Bu şekilde dua etmekte İslam’ın zahiri hükümlerine göre bir sakınca yoktur. Nitekim Hz. Ebu Bekir de “Allah’ım! cehennemde benim bedenimi öyle büyüt ki müminlere yer kalmasın.” manasına gelen bir duası rivayet edilmektedir. (bk. Şemseddin Sivasi, Cihar-ı Yar-ı Güzin, s. 25)

Keza Bediüzzaman’a Hazretlerinin “Sonra, ben cemiyetin iman selâmeti yolunda ahiretimi de feda ettim. Gözümde ne cennet sevdası var ne cehennem korkusu. Cemiyetin, yirmi beş milyon Türk cemiyetinin imanı namına bir Said değil, bin Said feda olsun.”(bk. Tarihçe-i Hayat, Isparta Hayatı, s. 630) şeklindeki meşhur duası da bu konun cevazına bir fetva mahiyetindedir.

– Fakat o seviyelerde olmadığımızdan ötürü, kalbimiz ile dilimizin aynı samimiyetle uygunluğu önemlidir.

“O gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden çocuklarından kaçacaktır.” (Abese, 80/34-36)

mealindeki ayetler ve benzerlerindeki ilahî tasvir cihetiyle baktığımız zaman bu taraz bir dua yerine örneğin “Allah’ım! Bu günkü şu sevabımı ona veriyorum / bağışlıyorum.” türünden müspet manada şeriatta da caiz olan “sevabı bahşetme” yolunu tercih etmek isabetli olur.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet