Değerli kardeşimiz,

Öncelikle güçlü imanınız, yaşadığınız nurlu değişim ve İslami şuurunuz için sizi tebrik ederiz.

İman etmek öncelikle gayba, yani gizli olana görünmeyene inanmaktır. Her şey o kadar açık olsaydı, kısa bir düşünmede hemen inansaydı, o iman olmazdı, inanma olmazdı.

Ayrıca imtihanın sırrı kalmazdı, gerçek inananlarla mecburen iman edenler bir olurdu. Onun için Allah’a iman etmek o kadar basit değil.

Aklı başında olan İslam’ı kabul etmesi lazım, diyorsunuz. Aklı başında olan demek, kafası çalışan demektir. Ancak her kafası çalışan, gerçeği algılarken zannedildiği gibi objektif, yani tarafsız olduğu gibi anlayamaz. İnsanın algısını, yorumunu belirleyen etkenler var.

Mesela karakteri, değerleri, ön yargısı, düşünce biçimi, genetik yapısı, aldığı eğitimler, içinde bulunduğu toplum, ailesi vb. onun düşünce biçimini, mantık yürütme biçimini belirler. Bu çerçevede bazen ön yargılar öne çıkıyorsa, geçmişten getirdiği değerleri ve inançları güçlü ise, o insan gerçeği göremez.

Mesela, Hindistanlı bir Hindu, Amerika’da atom alanında profesör oluyor, ama yine de Hindistan’a dönünce ineğe tapabiliyor. Oysaki onun aklının ondan birisine sahip olan bir çocuk, ineğe tapılmayacağını akıl edebilir ki, çok zeki bir profesör akıl edemeyebiliyor.

Bundan dolayı ön yargısız olarak hakkı aramak niyetinde olmayan birisinin iman etmesi de kolay değil. İman için önce kalbi yöneliş lazım, gerçeği aramak ihtiyacı lazım ve ondan sonra da kafasını çalıştırması lazım. Bu konuda sağlam bir irade ortaya koyması lazımdır.

Tüm bunların ötesinde hidayet,kulun iradesini ortaya koyduktan sonra Allah’ın kalbine koyduğu bir nurdur, herkese nasip olmaz.

Selam ve dua ile…
Sorularla İslamiyet